Wiele wskazuje na to, że 50. rocznica Marca 1968 r. będzie obchodzona przy akompaniamencie oskarżeń o „polski antysemityzm” i ostrzeżeń przed „powtórką z Marca ’68” ze strony środowisk liberalno-lewicowych. Zdumiewa, jak można tak odwrócić znaczenia i manipulować historią.

Przecież Marzec ’68 to był przede wszystkim bunt młodych przeciwko komunistycznemu totalitaryzmowi. Był to pierwszy tak wielki bunt za żelazną kurtyną; oddolne, masowe zjawisko, które ogarnęło wszystkie duże miasta, nie tylko Warszawę.

I z tego właśnie uczestnicy tego zrywu mogą być dumni, a wolna Polska winna im cześć i szacunek. Od Marca 1968 r. zaczął się pochód tamtego pokolenia powojennego wyżu demograficznego do wolnej Polski. Wtedy, w 1968 r., władza ten pierwszy protest studencki stłumiła w brutalny sposób, łamiąc kości i życiorysy wielu młodych ludzi. A potem, przedstawiając wszystko jako spisek „imperialistów” i Żydów, wykorzystano to jako pretekst do czystek antyżydowskich w partii, a następnie w całej Polsce. W wojsku zaczęły się one jeszcze w 1967 r., a prym wiódł tu nie kto inny, jak Wojciech Jaruzelski.

za: http://niezalezna.pl