17 lutego 1944 podwójny agent – niemiecki i sowiecki – Bogusław Hrynkiewicz, wraz z dwoma bojówkarzami Gwardii Ludowej: Wincentym Romanowskim „Romanem” i Stefanem Wiechockim „Stefanem”, oraz z funkcjonariuszami gestapo, weszli do mieszkania przy ul. Poznańskiej 37 w Warszawie, gdzie przechowywano archiwum Armii Krajowej i Delegatury Rządu na Kraj.

Podczas akcji uprowadzono siedem osób, które zaginęły bez wieści, prawdopodobnie zostały one zamordowane przez Niemców.  Hrynkiewicz zabrał materiały antykomunistyczne i część archiwów o polskim podziemiu, które Marian Spychalski (późniejszy komunistyczny marszałek Polski) zabrał do Moskwy. Niemcom przekazał sporą partię interesujących ich dokumentów.

Bogusław Hrynkiewicz urodził się 12 września 1909 roku w podlaskim Borkowie. Jeszcze jako student prawa UW związał się z ruchem komunistycznym i wstąpił do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. We wrześniu 1939 roku uciekł do Wilna, a potem do Białegostoku, gdzie nawiązał współpracę z NKWD.

Przyjął mnie kierownik specoddziału (nazwiska nie pamiętam) i przedstawił mnie obecnemu również w gabinecie członkowi NKWD Konowałowi. Po przedstawieniu mnie Konowałowi kierownik specoddziału wyszedł, pozostawiając nas razem. Konowałow nawiązał krótką rozmowę, w której zaproponował mi współpracę z organami NKWD. Spotkanie to było bardzo krótkie, ponieważ nie mogliśmy [dłużej] korzystać z tego gabinetu i przed rozejściem się umówiliśmy się na następne spotkanie, które miało się odbyć w gmachu NKWD. Kiedy zgłosiłem się na umówione spotkanie, Konowałow wziął ode mnie mój życiorys oraz podpisałem zobowiązanie współpracy.

– pisał Hrynkiewicz.

W Warszawie agent rozpoczął współpracę z gestapo, biorąc m.in. czynny udział w akcji „Hotel Polski”, w której Niemcy sprzedali bogatym Żydom paszporty państw Ameryki Południowej, obiecując deportowanie z Europy. Wszyscy, którzy zjawili się po paszporty w hotelu „Polskim”, zostali przewiezieni na Pawiak, a stamtąd do obozów koncentracyjnych.

Hrynkiewicz stworzył m.in. szajkę napadającą na Żydów i rabującą ich mienie, tropił gen. Roweckiego Grota i proponował NKWD jego likwidację.

Zmarł 22 czerwca 2003 roku w Warszawie. Nigdy nie odpowiedział za swoje zbrodnie.

Magdalena Łysiak

za:niezalezna.pl