Witamy serdecznie na stronie internetowej Oddziału Łódzkiego
Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy.

Mamy nadzieję, że ułatwimy Państwu docieranie do rzetelnej informacji. Tutaj chcemy prezentować wielkość oraz problemy naszego Kościoła, zagadnienia społeczne, cywilizacyjne, publikacje członków Stowarzyszenia, stanowiska w ważnych kwestiach. Nie będziemy konkurować w informacjach bieżących z innymi portalami (niektóre z nich wskazujemy w odnośnikach), natomiast gorąco zapraszamy do lektury wszystkich tekstów - ich aktualność znacznie przekracza czas prezentacji na stronie głównej. Zachęcamy do korzystania z odnośników: "Publikacje" i "Polecane". Mamy nadzieję na stały rozwój strony dzięki aktywnej współpracy użytkowników. Z góry dziękujemy za materiały, uwagi, propozycje.
Prosimy kierować je na adres: lodz@katolickie.media.pl

Publikacje polecane

Przeszłość – Przyszłości. Arsenał Pamięci.

„Historia i kultura Narodu to ludzie, przedmioty i miejsca. Ludzie odchodzą.
Zostaje po nich PAMIĘĆ. Zostają miejsca - domy, mieszkania, mury, place, ulice. Zostają przedmioty - kiedyś: rekwizyty na scenie historii a dziś: bezcenne pamiątki narodowej tradycji. Ich los nie jest pewny! Ludzka niewiedza, bezmyślność lub ignorancja skazują te okruchy pamięci na zagładę. Nie pozwólmy na unicestwienie istniejących jeszcze śladów historii. To na nich opiera się nasz DOM - Ojczyzna. Udowodnijmy ludziom od których decyzji zależy ocalenie lub zniszczenie śladów naszej narodowej historii i kultury, że „Ojczyzna" nie jest dla młodych Polaków pojęciem obojętnym i ogólnym, lecz bliskim i opartym na konkretach.

Żyją wśród nas bohaterowie wydarzeń czasów wojny i powojennych - żołnierze, partyzanci, powstańcy Warszawy, więźniowie obozów koncentracyjnych i jenieckich, więźniowie stalinowskich łagrów, Sybiracy, ofiary politycznych represji.
Istnieją jeszcze nie zatarte ślady naszej historii i kultury  XX wieku miejsca wydarzeń, ślady na murach, domy, kapliczki, zagubione w  lasach opuszczone i zapomniane  mogiły.     

W każdym polskim domu istnieje wiele drobnych, z pozoru niewiele znaczących przedmiotów – pożółkłe fotografie, dokumenty, ukryte na dnie szafy czy szuflady drobiazgi. Na ich widoki oczy babci czy dziadka nabierają blasku lub wypełniają się łzami wzruszenia. Poznajmy dzieje tych rekwizytów historii, których znaczenia nawet się nie domyślamy a które były niemym świadkiem najważniejszych dla kogoś przeżyć. Strzęp; materiału może okazać się opaską powstańczą   lub   partyzanckim   bandażem.   Okruszek zeschniętego chleba może być wspomnieniem głodowych lat wojennej lub wygnańczej tułaczki. Wyblakła fotografia może okazać się jedynym śladem istnienia kogoś, kto życie swoje ofiarował na Ołtarzu Ojczyzny.”

– tak porywa do działania setki młodych ludzi  i ich wychowawców harcmistrz  Krzysztof Jakubiec, realizator rzuconego przed laty, zda się bezradnego, okrzyku: „zróbmy coś”; zróbmy coś, aby nasze dzieci nie zostały porwane przez „tryndy” i blichtry krzykliwej codzienności; wypełniającej tym zgiełkiem braki w wiedzy, pamięci, wrażliwości, samodzielnego myślenia o rzeczach pięknych i wielkich, którymi przeszłość napełnia teraźniejszość, aby budować dobrą przyszłość. Budować z sensem.

„Arsenał Pamięci” to nietypowy konkurs, któremu patronuje m.in. XXIX Liceum Ogólnokształcące w Łodzi noszące imię jednego z bohaterów Państwa Podziemnego lat okupacji niemieckiej hm. Janka Bytnara „Rudego”, Chorągiew Łódzka ZHP im. hm. Aleksandra Kamińskiego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Nietypowość  polega na tym, iż laureatem zostaje …każdy uczestnik który spełni wymagania Regulaminu. Wszystkie prace zostają wprowadzone do archiwum pamięci narodowej.

18 marca 2011 roki, w pięknej Sali Lustrzanej Muzeum Miasta Łodzi wypełnionej po brzegi, nastąpiło finalne spotkanie kończące X edycję Arsenału a zarazem inicjującą jej XI wydanie.
Trzeba było posłuchać druha Krzysztofa Jakubca oraz dać się pochłonąć niezwykłej narracji wielkiej Polki, znanej pisarki Barbary Wachowicz – obydwoje są Mistrzami Mowy Polskiej ! - zobaczyć te setki młodych, wspaniałych dziewcząt i chłopców, żeby uświadomić sobie jak ta – pozornie marginalna - siejba, wrasta. Bez wielkich medialnych „dostrzeżeń” i hałasu rezerwowanego zapewne dla bardziej „postępowych” projektów, obowiązujących aktualnie  w globalnych złudach New Age.

Ta praca „u podstaw”, „praca organiczna” przynosi plony już dostrzegalne, daje nadzieję, że „Jeszcze Polska nie zginęła” i nie zginie w umysłach i sercach Jej dzieci rozsianych po Ojczyźnie i w całym świecie („Arsenał” ogarnia również Polonię). A zatem nie zginie pamięć i szlachetność przyszłych elit –  „nowych ludzi plemienia” – kształtowanych dla obrony godności i ratowania urody codzienności, dla uchronienia przyszłości przed dewastacją szalonego, wymiecionego z fundamentalnych reguł obowiązujących człowieka, bezrozumu.

Czy tak?
- Zacytujmy chociaż jedną z wypowiedzi zawartych w pracach konkursowych w edycji 2010/2011:

„Gdy dowiedziałyśmy się o konkursie "Arsenał Pamięci" zastanawiałyśmy się dlaczego nazwany jest on konkursem, skoro nikt nie wygrywa głównej nagrody, nie ma pierwszego miejsca i niezależnie od wszystkiego każdy uczestnik jest nagradzany. Było to dla nas bardzo dziwne, gdyż rzadko zdarzają się takie konkursy. Jednak, gdy dochodziłyśmy do końca naszej
pracy zrozumiałyśmy, że w tym konkursie nie liczą się nagrody ani wyróżnienia. Nie jest ważne czy praca ma pięć stron, czy pięćdziesiąt Nie ma znaczenia czy jest to opowieść o  kimś kto przeżył powstanie, należał do Armii Krajowej, czy prostu był świadkiem choćby najmniej ważnych wydarzeń dla historii świata czy Polski, ale za to bardzo ważnych dla niego
samego, jego rodziny czy miejscowości. Uświadomiłyśmy sobie, że w tym konkursie liczy się przede wszystkim PAMIĘĆ. Celem tego konkursu, więc także i naszym celem jest uchronienie od zapomnienia tego, co mogłoby zostać zapomniane.
Są ludzie, w sercach których kryją się wspomnienia i uczucia, o których niekiedy nie mamy nawet pojęcia. "Arsenał Pamięci" jest właśnie okazją, aby te wspomnienia wyjąć, odkurzyć i razem z tymi ludźmi przeżywać je na nowo. Pisząc tę pracę wiele się nauczyłyśmy. Między innymi tego, że pamięć o tym co było jest jedną z bardzo ważnych wartości. Nie należy Jej więc lekceważyć, a wręcz pielęgnować”

Tak napisały gimnazjalistki: Anna Duplaga i Gabriela Kuźnar z Miejsca Piastowego.

Pamięć, umiejętność samodzielnego myślenia, poszukiwanie i odnajdywanie godnego celu – to trudna, ale jedyna droga dla uchronienia człowieczeństwa. Dlatego trzeba pogratulować serdecznie druhowi Krzysztofowi, pokłonić się druhnie Barbarze, podziękować wszystkim ludziom dobrej woli zaangażowanym w ratowanie Pamięci, za ratowanie młodych, za współudział w ratowaniu Sensu, za Ich trud, za wytrwałość.
Bóg zapłać!

Krzysztof Nagrodzki

***

O idei oraz historii wydarzeń pisze kreator i organizator „Arsenałów” hm. Krzysztof Jakubiec.

ARSENAŁ BRATERSTWA.
ARSENAŁ SŁUŻBY
ARSENAŁ PAMIĘCI


Od 1998 roku 44 Łódzka Drużyna Harcerska „Człapy” wraz z macierzystą szkołą XXIX LO noszące wspólne imię hm Janka Bytnara „Rudego” organizowała konkurs pod przewodnią ideą „Arsenał”. Jego celem jest popularyzacja wśród młodzieży wiedzy o pokoleniu Polaków, którego postawom, walce i ofiarności zawdzięczamy wolną Rzeczpospolitą – o pokoleniu, którego „naście” lat naznaczone zostało dojrzałością, bohaterstwem i męczeństwem podczas II wojny światowej.

W  roku 1998/1999   „Arsenał Braterstwa”.  „Arsenał” – bo Akcja pod Arsenałem. „Braterstwo” – pierwszy ze wspaniałych ideałów wymieniony przez Aleksandra Kamińskiego w gawędzie – wstępie do „Kamieni na szaniec”. Arsenał to magazyn broni. Braterstwo – to najpotężniejszy oręż, pozwalający przeciwstawić się złu.
Konkurs  w I etapie miał dwie kategorie – prace plastyczne w dowolnej formie nawiązujące do „Kamieni na szaniec” oraz praca pisemna na jeden z podanych tematów (m.in. Czy chciałbyś mieć takich przyjaciół jak Rudy, Alek, Zośka – dlaczego?).  Drugim etapem był konkurs wiedzy o Szarych Szeregach i bohaterach  książki Kamyka. Fragmenty prac konkursowych „Arsenału Braterstwa” rozpoczynają III tom „Wiernej Rzeki Harcerstwa” – „Rudy, Alek, Zośka” Barbary Wachowicz.                   

Rok 1999/2000    - „Arsenał Służby”. Silni braterstwem sami stajemy się arsenałem dobrych uczynków, ludzkich odruchów. Celem drugiej edycji Konkursu było wyzwolenie w młodych ludziach gotowości służenia innym – niesienia pomocy tam, gdzie dostrzeżona zostanie jej potrzeba.   Uczestnicy Konkursu honorowani byli aż w trzech kategoriach. Pierwszą z nich było podjęcie i kontynuowanie przez co najmniej pół roku służby na rzecz bliźniego – osoby z najbliższego otoczenia, w myśl motta zaczerpniętego z dorobku Aleksandra Kamińskiego „Życie tylko wtedy jest coś warte i tylko wtedy daje radość, kiedy jest Służbą!”   Wielu uczestników „Arsenału” kontynuowało to zadanie długo po podsumowaniu konkursu. Drugą - prace pisemne na jeden z podanych tematów dotyczących współczesnego rozumienia Służby dla Ojczyzny  Trzecią kategorię stanowił turniej wiedzy o Sza¬rych Szeregach, Armii Krajowej i bo¬haterach "Kamieni na szaniec".

W trzecie tysiąclecie, w rok szkolny 2000/2001 wkroczyliśmy z „Arsenałem Pamięci”. Jego mottem jest cytat z III Księgi „Dziadów” Adama Mickiewicza: „Jeśli zapomnę o Nich, Ty, Boże na niebie zapomnij o mnie”.

Ulotka będąca zaproszeniem do udziału w Arsenale Pamięci wysłana do wszystkich szkół ponadpodstawowych i drużyn harcerskich Łodzi nawoływała:  „Historia i kultura Narodu to ludzie, przedmioty i miejsca. Ludzie odchodzą. Zostaje po nich PAMIĘĆ. Zostają miejsca – domy, mieszkania, mury, place, ulice. Zostają przedmioty – kiedyś: rekwizyty na scenie historii a dziś: bezcenne pamiątki narodowej tradycji. Ich los nie jest pewny! Ludzka niewiedza, bezmyślność lub ignorancja skazują te okruchy pamięci na zagładę. Nie pozwólmy na unicestwienie istniejących jeszcze śladów historii. To na nich opiera się nasz DOM – Ojczyzna. Udowodnijmy ludziom od których  decyzji zależy ocalenie lub zniszczenie śladów naszej narodowej historii i kultury, że „Ojczyzna” nie jest dla młodych Polaków pojęciem obojętnym i ogólnym, lecz bliskim i opartym na konkretach.


Żyją wśród nas bohaterowie wydarzeń czasów wojny i powojennych – żołnierze, więźniowie obozów koncentracyjnych i jenieckich, więźniowie stalinowskich łagrów, sybiracy, ofiary politycznych represji. Istnieją jeszcze nie zatarte ślady naszej historii i kultury odchodzącego XX wieku – miejsca wydarzeń, ślady na murach, domy, dokumenty, fotografie, drobne przedmioty, kapliczki, zagubione w lasach opuszczone i zapomniane mogiły.”

Pierwszy „Arsenał Pamięci” miał zasięg wyłącznie łódzki. Towarzyszyła mu specjalna wystawa. Oto na apel twórcy „Arsenału...” hm Krzysztofa Jakubca uczniowie XXIX LO im. hm Janka Bytnara „Rudego” przynieśli udostępnione przez rodziny najcenniejsze pamiątki rodzinne. Kilkaset eksponatów unaoczniło młodym ludziom że wielka historia polskiego narodu tworzona była także przez ich bliskich, uczestniczących w  wydarzeniach znanych dotychczas jedynie z podręczników i mediów.
Zainteresowanie i dorobek „Arsenału Pamięci” zachęciły do jego kontynuowania. Kolejne edycje – już ogólnopolskie – noszą więc to samo hasło.
ZADANIE konkursu ARSENAŁ PAMIĘCI  obejmuje:
Część I:   * nie publikowane dotychczas relacje żyjących jeszcze świadków historii –      uczestników wydarzeń, akcji; opowieści o dramatycznych epizodach z życia    pojedynczych osób   lub całych rodzin – spisane lub nagrane, opatrzone zdjęciami i  
notatką biograficzną;          
lub
* zbiory – albumy wykonanych przez uczestników Konkursu zdjęć mało    znanych lub  zagrożonych zapomnieniem miejsc i obiektów związanych z    ludźmi lub wydarzeniami z  historii miasta, regionu, Polski, miejsc owianych    legendą, godnych ocalenia, utrwalenia (każde zdjęcie ze szczegółowym    opisem)          
lub
* zbiór pamiątek lub ich fotografie, dokumenty (kopie) ze szczegółowym    opisem
Część II:  Praca pisemna – własne refleksje na kanwie wykonanego zadania, uzasadnienie pragnienia zachowania i zgromadzenia w ARSENALE PAMIĘCI zebranych okruchów narodowej historii.

Od roku 2001/2002 konkurs ma charakter ogólnopolski. Powiększa się z każdym rokiem liczba uczestników spoza Łodzi. Każdy młody człowiek który pochyli się nad Historią i utrwali jej nieznane okruchy, spełni wymagania Konkursu – staje się jego Laureatem. Konkurs ma charakter wychowawczo-popularyzatorski, więc nie eliminuje nikogo. Nie ma pierwszego ani ostatniego miejsca.

Hm Krzysztof Jakubiec w zaproszeniu do udziału w „Arsenale Pamięci” wskazuje:

Każdy dzień odmierza ziarnka piasku w klepsydrze czasu. Ziarnkiem jest każde przeżycie, wzruszenie, zachowanie. Czy z upływem czasu piasek ludzkiego  życia rozwiany wiatrem  utonie w oceanie historii, czy spojony najtrwalszym spoiwem – ludzką  pamięcią – pokona  czas?
Proponując   młodzieży   udział   w   Konkursie   i Wystawie Arsenału Pamięci pragnąłem zachęcić do pochylenia się nad przechowywanymi w rodzinnych domach pamiątkami z którymi wiążą się konkretne przeżycia choćby pojedynczych osób – nigdzie dotąd nie publikowane, zagrożone zapomnieniem.
Pojedyncze ziarenka – okruchy pamięci o przeżyciach i dokonaniach  osób bliskich  utrwalone i przekazane pokoleniom tworzą żywy i trwały Arsenał Pamięci  i Narodowej Historii.
Niech nasze Arsenałowe spotkanie będzie głosem w dyskusji nad postawami młodych ludzi wobec historii w jej materialnych i niematerialnych śladach.
Czuwaj! – w łańcuchu pokoleń...

***

Podsumowanie każdej edycji Konkursu ma bardzo uroczysty charakter. Towarzyszy mu wystawa prac uczestników konkursu. W uroczystości uczestniczą wraz z młodzieżą ludzie, którzy własnym życiem zapisali piękne karty historii Polski – żołnierze Armii Krajowej i Szarych Szeregów, więźniowie obozów koncentracyjnych i jenieckich, uczestnicy Akcji pod Arsenałem, żołnierze Batalionów „Zośka” i „Parasol”, Sybiracy, żołnierze Drugiej Konspiracji, nauczyciele, rodzice. Szczególną rolę gra tu od początku Konkursu  Honorowa Druhna 44 ŁDH, niestrudzona propagatorka narodowych tradycji, Mistrzyni Mowy Polskiej – Barbara Wachowicz, czytelniczka wszystkich prac konkursowych, nawiązująca w swej gawędzie do pracy wielu  uczestników Konkursu. Fragmenty wielu prac młodych Laureatów „Arsenału Pamięci” Barbara Wachowicz zamieściła w swej książce „Rudy, Alek, Zośka”.


Co roku podsumowaniu kolejnej edycji Konkursu towarzyszy spotkanie – niespodzianka. Gośćmi tych spotkań w poszczególnych latach byli m.in. Maria Sienkiewicz - wnuczka pierwszego polskiego Noblisty, prezentująca wspaniały monodram „Mój Dziad Henryk”,  Wiktor Matulewicz „Luxor” – żołnierz Harcerskiego Batalionu „Zośka” Armii Krajowej, uczestnik Powstania Warszawskiego, łowiccy harcerze Szarych Szeregów - uczestnicy „Małego Arsenału”, akcji uwolnienia 8 marca 1945 z więzienia  NKWD w Łowiczu harcerza Zbyszka Fereta „Cyfry” i 80 innych więźniów politycznych,  August Kowalczyk – znakomity aktor, więzień Auschwitz nr 6803, bohater udanej ucieczki z obozu.

Od 2002 roku podsumowanie Konkursu ma miejsce we wspaniałej scenerii Sali Lustrzanej Pałacu Poznańskich dzięki Patronatowi Muzeum Historii Miasta Łodzi i życzliwości jego Dyrektora Pana Ryszarda Czubaczyńskiego.

W przeddzień uroczystego podsumowania Arsenału Pamięci, które odbyło się 21 marca 2003 roku  honorowy Patronat nad Konkursem w jego kolejnych edycjach objął Prezydent Miasta Łodzi Pan Jerzy Kropiwnicki.


Zestawienie  dziesięcioletnie 
ARSENAŁU BRATERSTWA 1998/1999
ARSENAłU SŁUŻBY 1999/2000
ARSENAŁU PAMIĘCI  (łódzki) 2000/2001
Ogólnopolski Arsenał Pamięci – 2001/2002 – 2010/2011
liczba  laureatów

1998/1999  Arsenał Braterstwa           konkurs łódzki                          54
1999/2000  Arsenał Służby                  konkurs łódzki                        38
2000/2001  Arsenał Pamięci     wystawa pamiątek  konkurs łódzki          35
2001/2002  Arsenał Pamięci    I  ogólnopolski                                     25
2002/2003  Arsenał Pamięci    II        „                                            55
2003/2004  Arsenał Pamięci    III        „                                         250
2004/2005  Arsenał Pamięci    IV        „                                          229
2005/2006  Arsenał Pamięci     V       „                                           253
2006/2007  Arsenał Pamięci     VI  ogólnopolski ipolonijny                    273
2007/2008  Arsenał Pamięci     VII       „                    „                   288
2008/2009  Arsenał Pamięci      VIII       „                    „                 264
2009/2010  Arsenał Pamięci       IX        „                   „                   300
2010/2011  Arsenał Pamięci      X  Ogólnopolski                                 302
r a z e m     2366

Utwierdzam się w przekonaniu, że idea „Arsenału Pamięci” znajduje odzew wśród młodzieży. Konkurs nie daje żadnych profitów. Nie ułatwia wstępu do szkoły. Nie oferuje bardzo cennych nagród. Informacja o Konkursie rozchodzi się poprzez osobiste kontakty lub internet. A jednak wspaniałych prac jest coraz więcej. Niektóre prace gimnazjalistów mogłyby z powodzeniem konkurować z niejedną pracą magisterską! Dziewczęta i chłopcy niejednokrotnie poruszają swym działaniem społeczność lokalną.  Przeczy to obiegowym opiniom o obojętności wszystkich młodych ludzi wobec historii, tradycji, trudnych losów Polaków.
Szczególny oddźwięk znalazła idea „Arsenału Pamięci” wśród młodzieży województwa podkarpackiego. Blisko połowa Laureatów tegorocznego Konkursu to uczniowie 11 szkół podkarpackich. Wiodące szkoły to Gimnazja w Orzechówce i w Miejscu Piastowym.

W VI, VII, VIII i IX edycji do udziału w „Arsenale Pamięci” udało się zaprosić młodzież polską spoza granic Polski. W archiwum Konkursu mamy więc prace młodych Polaków z Litwy, Białorusi, Rosji (okręg Orenburski), Norwegii, Wielkiej Brytanii i USA. Niemal wszystkich gościliśmy w Łodzi. Dla grupy dziewcząt ze wsi Kołtubanka (południowy Ural) łódzcy Seniorzy z Szarych Szeregów ufundowali w 2007 roku tygodniową wycieczkę po Polsce (Częstochowa, Kraków, Poznań, Gniezno, Warszawa). Niektóre z dziewcząt jako pierwsze od pięciu pokoleń odwiedziły Polskę...

Chciałbym kontynuować dzieło budowy „Arsenału Pamięci” dopóki będzie nim zainteresowanie wśród młodzieży. Marzy mi się, aby dorobek „Arsenału Pamięci” opublikować jako jedyny w swoim rodzaju podręcznik historii pisany przez młodzież. Trudne czasy nie sprzyjają jednak tego typu inicjatywom...

Przykre jest, że na konkretne (finansowe) wsparcie Konkursu ze strony władz oświatowych i zainteresowanie mediów przez wiele lat trudno było liczyć. Przez 13 lat istnienia „Arsenałów...”  prasa łódzka ani jednym słowem nie wspomniała o największym tego typu w skali kraju przedsięwzięciu mimo zaproszeń i przekazywanych materiałów informacyjnych. Jedynie TVP Łódź i Polskie Radio Łódź co roku informują na swych antenach o kolejnych edycjach „Arsenału Pamięci”.

Od roku 2008 Konkurs organizowany jest wspólnie przez XXIX LO oraz Komendę Chorągwi Łódzkiej ZHP i Hufiec ZHP Łódź-Śródmieście.  Od lat najważniejszym sponsorem Arsenału Pamięci a od roku 2010 współorganizatorem jest Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Mimo Patronatu Prezydenta Miasta Łodzi wsparcie ze strony Urzędu Miasta Łodzi przez wiele lat miało charakter symboliczny. W roku 2010 Konkurs włączony został do programu obchodów 100-lecia Harcerstwa i dzięki temu zyskał znaczącą pomoc ze strony Wydział Edukacji UMŁ. Z kilku instytucji, Urzędów i od anonimowych  osób prywatnych udaje się co roku zgromadzić rozmaite upominki, które są atrakcją Loterii przeprowadzanej wśród Laureatów na zakończenie spotkania podsumowującego. Na nagrody odpowiadające pracy włożonej przez Laureatów i uwzględniające wychowawcze znaczenie Ich udziału w Konkursie – „od zawsze” brakuje środków.

hm. Krzysztof Jakubiec



harcmistrz Krzysztof Jakubiec
instruktor ZHP od 1971 r.
wieloletni nauczyciel geografii XXIX LO
wiceprezes Oddziału Łódzkiego Stowarzyszenia Szarych Szeregów
gawędziarz, popularyzator wiedzy o historii ZHP
Mistrz Mowy Polskiej Vox Populi 2009



Odsyłacz do strony „Arsenału Pamięci” : www.arsenalpamieci.com

Copyright © 2017. All Rights Reserved.