„Nie krocz za mną. Prawdziwa historia dziewczyny, która nie chciała być medium”, książka autorki o pseudonimie Rose Mary ukazuje się w czasie, gdy spirytyzm pod różnymi postaciami stał się w Polsce naprawdę groźnym zjawiskiem społecznym. Kto ogarnie morze cierpienia, na które narażają się naiwni ludzie? Nie tylko w czasie deszczu dzieci się nudzą. Gosia dziś wspomina to doświadczenie ze ściągniętą twarzą. Bawiła się w „podróże poza ciałem”, ale nocna wizyta, choć miała związek z jej ciałem, nie miała nic wspólnego z zabawą. Parę lat wcześniej jako 13-latka posłuchała koleżanki, która, podniecona, przekonywała, że „wychodzenie z ciała” jest niezwykłe i ciekawe. Gosia zaczęła grzebać w internecie. Znalazła różne strony, zaczęła wchodzić na ożywione internetowe fora. Stać się podróżnikiem astralnym wcale nie jest łatwo. Próbowała dziesiątki razy. Ćwiczyła z uporem. Wreszcie się udało. Charakterystyczny szelest, niezwykły kolor rzeczywistości dookoła. I to ciało, jej ciało, leżące metr poniżej. Przerażona zrobiła wszystko, żeby wrócić. Wróciła. Przestraszona, myślała, że już po wszystkim. Postanowiła, że nigdy więcej. I dotrzymała słowa. Ale nie było po wszystkim. Wszystko się zaczęło. Najpierw sny. Pełne lęku. Zabijano jej rodzinę. Potem poranne paraliże i porażające poczucie czyjejś obecności. I wreszcie którejś nocy, właściwie tuż nad ranem, przyszedł. Był przystojny. Nie chciała robić tego. Miał łagodny głos. Wiedziała, że to nie jest sen. Ale dała się przekonać. Zrobiła to, czego oczekiwał, choć się wzbraniała. Mówiła, że ma chłopaka. Że nie chce go zdradzić. Ale był przystojny, bardzo przekonujący, niezwykle miły. Kiedy się obudziła, wiedziała, że ją oszukał. Że zrobiła coś obrzydliwego. I to nie był sen! To było coś o wiele więcej niż wyobraźnia.


Robert Tekieli

za: http://gpcodziennie.pl (pn)