Witamy serdecznie na stronie internetowej Oddziału Łódzkiego
Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy.

Mamy nadzieję, że ułatwimy Państwu docieranie do rzetelnej informacji. Tutaj chcemy prezentować wielkość oraz problemy naszego Kościoła, zagadnienia społeczne, cywilizacyjne, publikacje członków Stowarzyszenia, stanowiska w ważnych kwestiach. Nie będziemy konkurować w informacjach bieżących z innymi portalami (niektóre z nich wskazujemy w odnośnikach), natomiast gorąco zapraszamy do lektury wszystkich tekstów - ich aktualność znacznie przekracza czas prezentacji na stronie głównej. Zachęcamy do korzystania z odnośników: "Publikacje" i "Polecane". Mamy nadzieję na stały rozwój strony dzięki aktywnej współpracy użytkowników. Z góry dziękujemy za materiały, uwagi, propozycje.
Prosimy kierować je na adres: lodz@katolickie.media.pl

Roman Dmowski – duszy polskiej budziciel

Osiemdziesiąt lat temu zmarł Roman Dmowski – jeden z najważniejszych polityków w naszej najnowszej historii. Ksawery Pruszyński napisał po jego śmierci: „Poglądy młodego pokolenia niemal w całości, poglądy inteligencji polskiej w większej części, poglądy wszystkich innych warstw polskich w całych dziedzinach są tak czy owak zaczerpnięte z Dmowskiego”.

2 stycznia 1939 r. w Drozdowie zmarł Roman Dmowski – polityk i ideolog, twórca polskiego ruchu narodowego. Pięć dni później w Warszawie odbył się jego pogrzeb, stając się piękną manifestacją patriotyzmu i szacunku złożonego człowiekowi, który stworzył fundamenty odrodzonego państwa polskiego. „Kurier Warszawski” tak relacjonował ostatnią drogę Dmowskiego: „Na Rynku Starego Miasta ustawiły się szerokie kolumny Stronnictwa Narodowego. Do katedry wmaszerowało pół tysiąca pocztów sztandarowych. (...) Boczne nawy zapełniać się poczynają setkami delegacji ze wszystkich stron Polski. (...) Nabożeństwo transmitowane jest głośnikami na Rynek Starego Miasta i ulicy Świętojańskiej. W śniegu przyklękły tysiączne rzesze, kłonią się sztandary. (...) Dopiero o godzinie 13.00 trumnę na ramionach wyniesiono z kościoła archikatedralnego i tłumny, wielotysięczny orszak żałobny wyruszył ku cmentarzowi”. W ostatniej drodze Romana Dmowskiego uczestniczyło według różnych danych od 100 do 200 tys. osób. Niestety sanacyjne władze nie stanęły na wysokości zadania i nie wzięły udziału w pogrzebie. Ciało Dmowskiego spoczęło na Cmentarzu Bródnowskim.

Z warszawskiego Kamionka do wielkiej polityki

Roman Dmowski urodził się 9 sierpnia 1864 r. na warszawskim Kamionku. Jego rodzina wywodziła się z ubogiej szlachty, ojciec brukarz posiadał niewielki zakład kamieniarski. Naukę rozpoczął w III gimnazjum warszawskim i nic nie zapowiadało, że wyrośnie na wybitnego myśliciela i męża stanu. Trzykrotnie powtarzał klasy i podobno dopiero po męskiej rozmowie z ojcem postanowił poważnie potraktować naukę. Zaangażował się również w działalność nielegalnego kółka samokształceniowego o nazwie „Strażnica”. W 1886 r. zdał maturę i zapisał się na Wydział Matematyczno-Fizyczny Uniwersytetu Warszawskiego. W tym czasie rozpoczął działalność polityczną wstępując do nielegalnego Związku Młodzieży Polskiej oraz Ligi Polskiej. Związał się z Janem Ludwikiem Popławskim i Zygmuntem Balickim, z którymi parę lat później przejął władzę nad Ligą Polską, przekształcając ją w Ligę Narodową. W 1891 r.  wziął czynny udział w pierwszej od czasów Powstania Styczniowego wielkiej manifestacji z okazji rocznicy Konstytucji 3 maja. Za swoje zaangażowanie zapłacił kilkumiesięcznym więzieniem w cytadeli warszawskiej i wyrokiem skazującym go na pięcioletni pobyt poza zaborem rosyjskim. Przez pierwsze lata przebywał w Mittawie koło Rygi, a następnie przeniósł się nielegalnie do Lwowa, gdzie wkrótce został redaktorem naczelnym „Przeglądu Wszechpolskiego”.

Znam sprawy narodowe

W 1903 r. Dmowski opublikował jedną ze swoich fundamentalnych prac pod tytułem „Myśli nowoczesnego Polaka”, w której zawarł fundamenty ideowe polskiego nacjonalizmu. „Jestem Polakiem – pisał Dmowski – [...] nie dlatego tylko, że mówię po polsku, że inni mówiący tym samym językiem są mi duchowo bliżsi i bardziej dla mnie zrozumiali, że pewne moje osobiste sprawy łączą mnie bliżej z nimi niż z obcymi, ale także dlatego, że obok sfery życia osobistego, indywidualnego, znam zbiorowe życie narodu, którego jestem cząstką, że obok swoich spraw i interesów osobistych znam sprawy narodowe, interesy Polski jako całości, interesy najwyższe dla których należy poświęcić to, czego dla osobistych spraw poświęcać nie wolno. Jestem Polakiem – to znaczy, że należę do narodu polskiego na całym jego obszarze i przez cały czas jego istnienia (...) Wszystko co polskie jest moje: niczego się wyrzec nie mogę. Wolno mi być dumnym z tego, co w Polsce jest wielkie, ale muszę przyjąć i upokorzenie, które spada na naród za to, co jest w nim marne”.

Piotr Dmitrowicz

za:niezalezna.pl

Cały artykuł Piotra Dmitrowicza w tygodniku Gazeta Polska z 2 stycznia 2019.

                                                                          ***

       Prezydent uczcił pamięć przywódcy obozu narodowego. „To jeden z Ojców naszej niepodległości”

W 80. rocznicę śmierci Romana Dmowskiego, w środę na jego grobie na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie złożone zostały kwiaty w imieniu prezydenta Andrzeja Dudy. Dmowski, przywódca obozu narodowego i współtwórca niepodległej Polski, zmarł 2 stycznia 1939 r.

“W związku z przypadającą dziś 80. rocznicą śmierci Romana Dmowskiego, jednego z Ojców naszej niepodległości, na jego grobie zostały złożone kwiaty w imieniu Prezydenta RP” – poinformowano na stronie prezydenta.

Roman Dmowski – przywódca obozu narodowego, główny ideolog polskiego nacjonalizmu i współtwórca niepodległej Polski – urodził się 9 sierpnia 1864 r. Po wybuchu I wojny światowej wszedł w skład utworzonego 25 listopada 1914 r. w Warszawie Komitetu Narodowego Polskiego, który, reprezentując orientację prorosyjską, skupiał głównie przedstawicieli Narodowej Demokracji oraz Stronnictwa Polityki Realnej. 15 sierpnia 1917 r. został przewodniczącym powstałego w Lozannie Komitetu Narodowego Polskiego, który tworzyli politycy Narodowej Demokracji i Stronnictwa Polityki Realnej.

W 1919 r. Dmowski, wraz z Ignacym Paderewskim, reprezentował Polskę na paryskiej konferencji pokojowej. 28 czerwca 1919 r. wspólnie z nim podpisał w jej imieniu Traktat Wersalski. 10 września 1919 r. złożył podpis pod traktatem zawartym przez koalicję z Austrią w Saint-Germain, który pozostawiał sprawę Galicji Wschodniej zawieszoną.

W latach 1919-1922 Roman Dmowski był posłem na Sejm (wybrano go zaocznie podczas jego pobytu na konferencji w Paryżu). W 1920 r., w czasie wojny polsko-bolszewickiej wszedł w skład Rady Obrony Państwa. W 1923 r. pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych w rządzie Wincentego Witosa.

Po przewrocie majowym 1926 r. Dmowski założył opozycyjny wobec władz rządowych Obóz Wielkiej Polski, organizację o charakterze pozaparlamentarnym i ponadpartyjnym. Jej deklaracja ideowa, której był autorem, zakładała m.in. solidarność narodową, ścisły związek państwa z Kościołem katolickim oraz potrzebę kształtowania dyscypliny społecznej i obyczajowej.

Na początku lat trzydziestych OWP stał się organizacją masową (w 1932 r. liczył około 120 tys. członków), stosującą radykalne metody walki politycznej i prowadzącą działalność bojówkarską, w głównej mierze antysemicką. W 1933 r. decyzją władz państwowych OWP został rozwiązany.

Za zasługi w działaniach na rzecz niepodległości Polski Dmowski został odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Odrodzenia Polski

Dmowski zmarł po długiej chorobie 2 stycznia 1939 r. w Drozdowie koło Łomży. Pochowany został w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie. W pogrzebie uczestniczyć miało około stu tysięcy osób.

za:www.stefczyk.info

Copyright © 2017. All Rights Reserved.