Publikacje członków OŁ KSD

Władysław Korowajczyk - Bądźmy świadkami miłości

Dziesiąty Dzień modlitwy za Kościół na Wschodzie


Już po raz dziesiąty, w drugą niedzielę Adwentu  6  grudnia 2009, odbył się  Dzień modlitwy i  pomocy materialnej dla   Kościoła  katolickiego  na Wschodzie. Te znaczące wydarzenie poprzedziła Konferencja Prasowa w  Sekretariacie Episkopatu Polski. Konferencję prowadził ks. Dr Józef Kloch Rzecznik Episkopatu, powitanie i słowo wstępne wygłosił ks. Bp Stanisław  Budzik sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski. W  spotkaniu tym wziął udział i wygłosił interesującą prelekcję Prymas Polski ks. Józef kardynał Glemp, salę Sekretariatu wypełnili licznie osoby duchowne, siostry zakonne oraz ludzie świeccy. Media reprezentowali liczni dziennikarze prasy i telewizji.
W  kilku wystąpieniach Dostojni Prelegenci nakreślili sytuację obecną w Kościele katolickim na Wschodzie oraz podsumowali  ogromny wkład w  ewangelizację   społeczności katolickiej przez duchowieństwo i  Hierarchię katolicką   na obszarach dawnego Związku radzieckiego.
Hasłem tegorocznego Dnia jest przesłanie „ Bądźmy świadkami miłości”, a  patronem, którego wizerunek towarzyszył modłom, był św. Mikołaj. Konferencja 2  grudnia odbyła się z inicjatywy Episkopatu Polski, a głównym organizatorem był ks. Dr Józef Kubicki dyrektor Biura zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie.
Natychmiast po zakończeniu Drugiej Wojny zaczęto organizować pomoc społeczności katolickiej w  ZSRR, pozostałej za szczelną granicą nakreśloną  w  Układzie Jałtańskim. Praca ewangelizacyjna odbywała się w dramatycznie trudnych warunkach, nieomal jak w  konspiracji. System komunistyczny, z całą bezwzględnością, zwalczał Kościół i to zarówno na terenie Związku Radzieckiego jak i w całym bloku komunistycznym. Represjom poddawano duchowieństwo i społeczność katolicką, kościoły zamieniano w  magazyny różnych substancji toksycznych  lub świątynie zamieniano w  zakłady produkcyjne. Komuniści zdawali sobie sprawę, że największym zagrożeniem dla ideologii materialistycznej jest Kościół katolicki i polskie dworki szlacheckie. Ludność poddawana była ostrej indoktrynacji bolszewickiej, represjom, wywózkom na Sybir i do łagrów. Z  całą bezwzględnością niszczono duchowieństwo. Do lat dziewięćdziesiątych jedynie na Litwie działał Episkopat oraz Kuria w  Rydze. Obie te Instytucje reprezentowały katolików w  ZSRR.
Dopiero w końcu lat osiemdziesiątych sytuacja polityczna zmieniła się . Dzięki inicjatywie i wielkiej energii ks. Prymasa, zostały nawiązane kontakty z  Radą ds. Religii przy Radzie Ministrów ZSRR. Kardynał Józef Glemp wielokrotnie wyjeżdżał na Wschód organizując tam Hierarchię, delegując  kapłanów , organizując pomoc materialną kościołom. 30 grudnia 1989 ks. Prymas powołał Zespół Pomocy Kościołowi w  ZSRR, przekształconeg później  w  Zespół Pomocy Kościołowi na Wschodzie. Pierwszym przewodniczący tego gremium był ks. Bp Jerzy Dąbrowski. Obecnie Biurem Zespołu Pomocy Kościołowi na wschodzie kieruje ks. Dr Józef Kubicki.
Przez dwadzieścia lat niesiono ogromną pomoc Kościołowi katolickiemu na Wschodzie. Przekazywano szaty, naczynia i    i sprzęt liturgiczny, literaturę religijną modlitewniki, czasopisma. Przekazywano pieniądze na remonty świątyń i  zabezpieczano minimum egzystencji duchownym i siostrom zakonnym , pracujących w niezwykle trudnych warunkach, niesiono pomoc charytatywną wszystkim potrzebującym. Dla przykładu w  2008 zebrano do puszek w  Dniu modlitw za Kościół na Wschodzie przeszło 2.1  miliona złotych, z czego wydatkowano, do listopada 2009r. przeszło 1,8  miliona złotych.
Najcenniejszym   darem serca była  praca duszpasterska kapłanów i sióstr zakonnych. Ocenia się, że w ostatnich dwudziestu latach pracę ewangelizacyjną  na Wschodzie podjęło 250 kapłanów diecezjalnych, 450 kapłanów zakonnych, 500 sióstr zakonnych z  70 zgromadzeń i 23 braci zakonnych. Obecnie w  Samej Rosji działają  cztery Administratury   Apostolskie w:  Moskwie, Saratowie, Nowosybirsku i Irkucku. Praca duszpasterska na terenach d. Związku Radzieckiego jest niezwykle trudna. W  każdym z państw postsowieckich kształtuje się ona inaczej. Nie zawsze władze administracyjne są przychylne działalności duchowieństwa katolickiego. Nie zawsze stosunki z  Cerkwią prawosławną układają się idealnie. W tym ostatnim przypadku, dzięki ks. Prymasowi Polski porozumienie obu Kościołów, rokuje pomyślniejszą przyszłość.
Kościołowi katolickiemu na wschodzie potrzebna jest modlitwa, wsparcie duchowe i pomoc materialna. Takie wsparcie nie może ograniczać się jedynie do drugiej niedzieli Adwentu, ale powinno trwać przez cały rok i  obejmować  katolików zarówno w  Polsce jak i poza jej granicami.