Czy można nazwać krańcowe rozpiętości naszych ocen i decyzji poszukiwaniem egzystencjalnym, czy raczej uleganiem sezonowym „modom” światopoglądowym, lansowanym i narzucanym przed tutejszych akwizytorów, ogarniętym i zatrudnionych przez ukrytego, złowrogiego szefa…

Nurtuje mnie szczególnie – o czym już pisałem - czy te porywy, ta praktyczna kameleoniada, wynika z zaszczepionego pokoleniowo posłuszeństwa wskazaniom central, czy ze swoistej - zainfekowanej już – intuicji, podczas poszukiwania uniwersalnego sensu, niezależnie od miejsca, czasu, ustroju… Boć to poszukiwanie - jest naturalnym przywilejem i obowiązkiem człowieka myślącego. Homo sapiens!
                                                                            *
Czas Wielkiego Tygodnia, kiedy szczególnie wspominamy FAKTY ostatnich dni przebywania wśród nas w ludzkiej postaci Jezusa - Syna Boga, ten czas niesie szansę, kolejny raz, na pogłębioną refleksję nad kruchością naszych psychik i decyzji. Boć każdy grzech jest elementem niewierności, zranieniem Dawcy życia i – w efekcie – nas - biorców.   
                                                                             *
Czas Wielkanocy, to możliwość wyboru „scenariusza” - „wesołego postępowego jajeczka”, bądź mądrych przemyśleń i decyzji, otwarcia na Sens - bo „Jezus Chrystus z martwych wstał. Prawdziwie z martwych wstał”
I czas refleksji nad Złem - które mimo pozorów i chwilowych osiągów w zwodzeniu, nie jest w stanie zmienić swej porażki, ponieważ po Czwartku niesprawiedliwego osądzenia i uwięzienia, Piątku wyszydzenia i zadaniu okrutnej śmierci, przychodzi Niedziela!

Niedziela - Dzień Zmartwychwstania - niosący moc Wiary, wytrwałość Nadziei i radość Miłości.

Zatem - „Alleluja i do przodu!”