Jednym z mało znanych, ale bardzo ważnych historycznych miejsc związanych z chrystianizacją naszej Ojczyzny i początkami państwa polskiego jest niewielka miejscowość Dobrów leżąca nad rzeką Wartą niedaleko Koła. Związana jest ona bowiem
z jednym z pierwszych lokalnych, polskich świętych, bł. Bogumiłem, który obok św. Wojciecha, Pięciu Braci Męczenników, św. Brunona z Kwerfurtu i św. Ottona z Bambergu, w czasach panowania królewskiej monarchii Piastów kładł chrystianizacyjne podwaliny zarówno pod fundamenty państwa polskiego, jak i naszej ponad już tysiącletniej wiary katolickiej.
W dniu 10 czerwca każdego roku w Dobrowie odbywa się lokalny odpust poświęcony pamięci błogosławionego eremity, na który z okolicznych wiosek i miast zjeżdżają liczni wierni i choć z pozoru mogłoby się wydawać, że ta maleńka dziś wioska leżąca w miejscu, gdzie rzeki Ner i Teleszyna wpadają do rzeki Warty, nie ma żadnego większego pielgrzymkowego lub turystycznego znaczenia to ci, którzy odwiedzą Dobrów zrozumieją zarówno historyczną, jak i duchową siłę oddziaływania tego wyjątkowego miejsca.
Tutaj bowiem przed ośmiuset laty na jednej z rzecznych wysepek po zrzeczeniu się dobrowolnie funkcji arcybiskupa gnieźnieńskiego, pochodzący z wielkopolskiego, szlacheckiego rodu Leszczyców bł. Bogumił zamieszkał w swojej pustelni stając się samotnym mnichem-eremitą. Z czasem, po jego śmierci miejsce to zaczęły nawiedzać pielgrzymki, odnotowano tu pierwsze cudowne wydarzenia i już od średniowiecza dawną pustelnię bł. Bogumiła miejscowa ludność uznała za swe lokalne, cudowne sanktuarium z własnym świętym i jego relikwiami. W roku 1668 przeniesiono je decyzją Arcybiskupa Gnieźnieńskiego do kolegiaty w Uniejowie, gdzie znajdowały się przez ponad trzysta lat. Do dzis w kolegiacie uniejowskiej p.w. NMP i św. Floriana znajduje się imponujący spiżowy sarkofag błogosławionego Bogumiła, który jest jednym z najwartościowszych zabytków w całym regionie środkowego Nadwarcia.
Historia samego Dobrowa sięga końca XII wieku i związana jest z fundacjami, jakie jeszcze za swej kadencji jako arcybiskup gnieźnieński, bł. Bogumił poczynił na rzecz zakonu cystersów w celu wsparcia ich misji chrystianizacyjnych w Prusach.
Pierwszy kościół parafialny powstał w Dobrowie z fundacji Bogumiła w jego rodowych dobrach w drugiej połowie XII wieku i był zapewne niewielką drewnianą świątynią, która przetrwała tu do roku 1661, kiedy niestety spłonęła. Po tym tragicznym wydarzeniu wzniesiono tu prowizoryczną kaplicę, a obecny wybudowany w stylu barokowym z cegły kościół powstał z inicjatywy tutejszego proboszcza ks. Pawła Rossowskiego w 1798 roku. Pod koniec XIX wieku w celu powiększenia świątyni dobudowano prezbiterium z kaplicą bł. Bogumiła, zakrystię oraz obszerną kruchtę. Kościół otoczony jest murem i położony jest malowniczo kilkadziesiąt metrów od płynącej obok rzeki Warty. Przed świątynią znajduje się też współczesna rzeźba bł. Bogumiła. We wnętrzu najstarszymi zabytkami są gotycka chrzcielnica oraz drewniana XIV-wieczna rzeźba-relikwiarz, przedstawiająca, błogosławionego Bogumiła z insygniami biskupimi, czyli pastorałem i mitrą. Znajduje się tu także barokowy obraz z 1660 roku przedstawiający sceny z życia błogosławionego pustelnika. Ołtarze pochodzą z doby klasycyzmu. Najcenniejszym jednak precjozum tutejszego sanktuarium jest wykonana w roku 1663 cynowa, relikwiarzowa trumienka z doczesnymi szczątkami bł. Bogumiła.
Kościół p.w. Świętej Trójcy nie jest jednak jedyną świątynią w Dobrowie. Drugą z nich jest bowiem drewniana kaplica na „Na puszczy” lub też ”Na pustkowiu” jak mówią mieszkańcy, wzniesiona kilkaset metrów od wioski wśród rozlewisk Warty i Teleszyny. Świątynię wybudowano w roku 1788, o czym możemy się dowiedzieć z napisu na jego belce tęczowej. W jej wnętrzu znajdują się dwa barokowe ołtarze, figury św. Piotra i Pawła, rzeźba bł. Bogumiła oraz jego kamienny sarkofag wykonany pod koniec XVIII wieku przez Antoniego Kurzawę.
W roku 2006 ordynariusz włocławski Jego Ekscelencja ks. biskup Stanisław Mering ustanowił oficjalnym dekretem świątynię w Dobrowie jako diecezjalne sanktuarium bł. Bogumiła Leszczyca, patrona miasta Koła i Diecezji Włocławskiej. Jest on także patronem archidiecezji poznańskiej, wrocławskiej i gdańskiej.
Relikwie błogosławionego znajdują się dziś w kościołach w Dobrowie, Uniejowie, Kole, Gnieźnie i w Rzymie. W ikonografii przedstawiany jest jako biskup trzymający pastorał i rybę, symbol chrześcijaństwa.
***
Wszelkie prawa autorskie i wydawnicze zastrzeżone. Wszelkiego rodzaju reprodukowanie tekstów i zdjęć oraz tytułu serii bez pisemnej zgody autora i wydawcy jest traktowane jako naruszenie praw autorskich łącznie z konsekwencjami prawnymi przewidzianymi w Ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych / Dz. U. nr 24 z 23.02. 1994 r. poz.8/
Pomysł, opracowanie, tekst, zdjęcia: copyright G.B. Bednarek, 2018