„Inteligentni, świetnie wykształceni, ateiści” przeczytałem ze zdumieniem w jakimś, wydawało się poważnym, artykule…
Zaraz, zaraz… Inteligentni, świetnie wykształceni i nie zadali, nie dopuścili do siebie pytania: Skąd się wziąłem na tym padole?...

Nie, nie chodzi tu o pytanie o rodziców, czy nawet najodleglejszych protoplastów, ale o początek zaistnienia owej formy życia, która daje kształt człowieczeństwu. Właśnie – człowieczeństwu…

Owe powiastki: „Na początku był wodór”* coraz bardziej ewoluujący pod wpływem temperatury i ciśnienia, nie potrafią ( czy boją się) zmierzyć, z naturalnym wszak pytaniem człowieka myślącego: A skądże ów pierwszy atom ewoluującego protonu i elektronu?...

Jak zagoniony człowiek może mieć na miłość czas – brzmiała skarga jakiejś piosenki…

Cóż, jeżeli nawet przyjmiemy owe smutne wyznanie - trawestując je jako swoiste alibi dla (bez)myślenia - to jakie wytłumaczenie może znaleźć zdrowy umysłowo człowiek, iż nie zechciało mu się - przez ileś tam lat dorosłości - zastanowić nad prostym a fundamentalnym pytaniem: Skąd materia i energia we Wszechświecie ?
I dlaczego potrafię przystać na jej „wieczność”, a tak trudne dla wielu z nas (boć przecie nie dla większości) jest przyjęcie istnienie Stwórcy owego kosmicznego i jednak duchowego zasiewu?...

Mądrość budowania teraźniejszości, nie może zamknąć nas w kokonie bieżączki, jakby ważnej, dynamicznej, wymagającej, wciągającej.
Wciągającej…
Wciągającej i ograniczającej naszą wolność, naszą samodzielność w postrzegania obiektywnego obrazu rzeczywistości. Rzeczywistości nie ograniczanej właśnie do owej bieżączki - jakby nie była ona atrakcyjna.   

Za wybory się płaci. Życiem. Nie tylko tu i teraz.
Bo - „Nie tylko z tego świata jesteśmy”*.

Niezależnie od tego, tajemnicza informacja o „życiu po życiu” jest o wiele atrakcyjniejsza od ponurego ateistycznego materializmu, zamieniającego naszą niepowtarzalność w nicość.
Zatem nie dajmy się zaganiać w infantylizm, czy prościej mówiąc – w niemądrość!
Niezależnie od wykształcenia.
------------------
*„Na początku był wodór” i „Nie tylko z tego świata jesteśmy” – to tytuły pasjonujących książek Hoimara von Ditfurtha