Zwróciłeś uwagę – i słusznie-iż teraz trwa swoisty kolejny egzamin ze sprawności państwa w obliczu pandemii.
Oczywiście.
Ale to również egzamin z NASZEJ sprawności wobec wszelakich wyzwań, zagrożeń, potrzeb niesienia dobra-ten egzamin trwa codziennie.

Z tej „codzienności” będziemy zdawali sprawozdanie TAM. U Bram Wieczności. Nieuchronnie. Mimo wszelkich antyteistycznych zaklęć i chichów…
Święty Piotr – Klucznik Raju- nie da się zwieść.  
Zatem do roboty.
Codziennie.
Tyle tylko, iż takie ekstremalne sytuacje eksponują i segregują nasze czyny. I nasze zaniechania.

Myślę, że tu będzie na miejscu wiersz- wizja wspaniałej Poetki, nieżyjącej już tu p. Marii Siwińskiej, którą miałem zaszczyt znać, przyjaźnić się i zyskać radość z wydawania Jej twórczości.
Zatem przyjmij go- to też a propos naszego egzaminu. Egzaminu z życia:

W nas

Dwie drogi
jak tor kolejowy
po nich przetacza się świat
my w nim
gdzieś   kiedyś
na końcowej stacji
będzie oczekiwał Anioł Stróż
i dalej bezimienny
pomoże nam wysiąść
zabierze bagaż
rozwiąże
i białym skrzydłem rzuci
pod progi błękitu
albo zwiąże na powrót
i
odejdzie z płaczem

( z tomiku Na zakosach dróg, wyd. Ja-Na, Łódź 1998)

Starajmy się zatem i dzisiaj i jutro i …zawsze, aby nie musiał odchodzić z płaczem…
- Bo to smutek nad naszym zatraceniem.
Wiecznym…

Za: http://krzysztofnagrodzki.pl