Tradycja  pielgrzymowania w historii chrześcijaństwa  była uznawana za jedną z ważniejszych form kultu religijnego. Pierwotnie takimi miejscami  były: Jerozolima , Rzym  oraz  Santiago de Compostela.Także  i dziś , mimo iż żyjemy w czasach postępu, techniki i masowej laicyzacji społeczeństw,  pielgrzymowanie jest  jednak nadal żywe i obecne we współczesnym świecie.Jak pojmowano pielgrzymowanie wówczas a jak obecnie? Myślę, że tu nie ma zbyt wielkich różnic. Z pewnością  był wówczas i jest obecnie czas trudu , wyrzeczeń , umartwień jakie podejmował  i ofiarowywał  Bogu pątnik.
Sposobów pielgrzymowania było i jest wiele: pieszo, autostopem, rowerem, motocyklem, samochodem, a nawet  samolotem, każdy pątnik na miarę swoich możliwości. Tu  liczy się jedno-podejmowany trud i intencje jakie niesie  pielgrzym  w ofierze Bogu.
Z radością obserwujemy jak  pielgrzymuje obecnie cały lud chrześcijański. Jak licznie odwiedzana  jest Jerozolima i Rzym, i to nie przez samych Polaków, ale cały świat.
Odradzające się pielgrzymowanie w Europie zauważyć można też do grobu apostoła św. Jakuba w Santiago de Compostela w Hiszpanii. Pielgrzymi , którzy tu pieszo podążają twierdzą, że jest to dla nich czas konfrontacji  z samym sobą , cza trudu, przemiany a często i prawdziwego nawrócenia .
Jak i dokąd pielgrzymują Polacy? Nikomu objaśniać nie trzeba.
Pielgrzymujemy do naszej Matki, Pani Jasnogórskiej , Pośredniczki Łask, Pocieszycielki Strapionych i Pani Utraconej Nadziei. Pielgrzymujemy  pieszo, rowerem, motorem,.., z większymi  lub mniejszymi odciskami i pęcherzami, ale za to  z gorącym sercem.
Od wielu już lat możemy zauważyć, że  liczną grupę  pielgrzymów stanowią o dziwo  ludzie młodzi, ludzie, którzy pośród uciech życia, głośnej muzyki, świata Internetu ,łatwej i beztroskiej zabawy, poszukują  jednak czegoś więcej.
Żyjąc w   świecie konformizmu, przyjmują  trud i wyrzeczenia, na które  w obecnym społeczeństwie  miejsca nie maja , a znaleźć je mogą właśnie na pielgrzymim szlaku. Tu pragną  wraz z Bogiem, odkrywać  i kształtować  swoje człowieczeństwo i chrześcijaństwo.
Przygoda pielgrzymowania  jest trudna i nie dla wszystkich, ale jest wyzwaniem, które  często procentuje  kolejnymi  pielgrzymkami , a co najważniejsze przemianą życia na lepsze.
Pielgrzymować mogą wszyscy ,także i ci chrześcijanie, którzy  z różnych powodów pielgrzymować osobiście nie są w stanie. Wówczas,  w miejscu zamieszkania mogą podjąć  duchową formę pielgrzymowania poprzez modlitwę, eucharystię, trud i dobrowolne wyrzeczenia.
Dlatego drodzy czytelnicy, nie zwlekajmy, bo czas pielgrzymek  jeszcze trwa i przyłączmy się duchowo lub osobiście do grup pielgrzymkowych, których w Polsce, naszej ojczyźnie nie brakuje. Zachęćmy też bliskich i znajomych, by z Bogiem przemieniali  swoje życie.
To dzięki naszym przodkom , naszym dziadkom trwamy w tej pięknej, polskiej tradycji  pieszego  pielgrzymowania  na Jasną Górę, to  może i dzięki  nim jesteśmy jeszcze narodem chrześcijańskim?
Spieszmy na Jasną Górę, do naszej Matki, by wypraszać dla naszej Ojczyzny i wszystkich Polaków jedność, zgodę, wierność Bogu i Krzyżowi, byśmy prawdziwie stali się świadkami Bożej Miłości  w naszej  ojczyźnie i  w odradzającej się  chrześcijańskiej Europie .