Mija 25 lat od wizyty Jana Pawła II w Łodzi. Jakże często zapominamy kim był dla nas Ojciec św. nasz Rodak. A przecież Ojciec święty,  wielokrotnie wyrażał swoja więź z Ojczyzną oraz troskę o jej dobro i rozwój. Wychowany w atmosferze umiłowania Ojczyzny, doskonale znając wspaniałą historię, tradycje i kulturę Polski uczył nas miłości do Ojczyzny i jej historii. „Pocałunek złożony na ziemi polskiej ma dla mnie sens szczególny. Jest to jakby pocałunek złożony na rękach matki – albowiem Ojczyzna jest naszą matką ziemską”- mówił. (Okęcie, 16 czerwca 1983, nr 2)

Wiele wypowiedzi Jana Pawła II miało charakter proroczy, ostrzegał nas przed zagrożeniami i niewiernością. Aktualne do dzisiaj są słowa wypowiedziane w Skoczowie: „Wbrew pozorom, praw sumienia trzeba bronić także dzisiaj. Pod hasłami tolerancji, w życiu publicznym i w środkach masowego przekazu szerzy się nieraz wielka, może coraz większa nietolerancja. Odczuwają to boleśnie ludzie wierzący. Zauważa się tendencje do spychania ich na margines życia społecznego, ośmiesza się i wyszydza to, co dla nich stanowi nieraz największą świętość. Te formy powracającej dyskryminacji budzą niepokój i muszą dawać wiele do myślenia”

Podczas pierwszej pielgrzymki do Polski w 1979 roku  ostrzegał: „Czy można odrzucić Chrystusa i wszystko to, co On wniósł w dzieje człowieka? Oczywiście, że można. Człowiek jest wolny. Człowiek może powiedzieć Bogu: nie. Może powiedzieć Chrystusowi: nie. Ale - pytanie zasadnicze: czy wolno? I: w imię czego «wolno»? Jaki argument rozumu, jaką wartość woli i serca można przedłożyć sobie samemu i bliźnim, i rodakom, i narodowi, ażeby odrzucić, ażeby powiedzieć «nie» temu, czym wszyscy żyliśmy przez tysiąc lat?! Temu, co stworzyło podstawę naszej tożsamości i zawsze ją stanowiło".