Właśnie na ekrany wchodzi film ‘Zakazany Bóg’, dramat historyczny zrealizowany w Hiszpanii w 2013 przez reżysera Pablo Moreno.
Wojna domowa w Hiszpanii to jeden z najbardziej zafałszowanych fragmentów historii Europy w XX wieku. W literaturze światowej przyczynił się do tego w olbrzymiej mierze Ernest Hemingway, którego wizja wojny domowej jest wybitnie stronnicza, lewicowa i antyhiszpańska, ale wybitny francuski pisarz Antoine de Saint-Exupery potrafił wyważyć kilkuletnie zmagania zupełnie przeciwnych dążeń i wartości. W swoim mistrzowskim utworze ‘Ziemia planeta ludzi’ ujął to w poniższym fragmencie, do którego wielokrotnie wracałem w swoim życiu:

„Dopiero wtedy oddychamy, kiedy jesteśmy związani z naszymi braćmi wspólnym celem znajdującym się poza nami, a doświadczenie uczy, że kochać to nie znaczy patrzeć na siebie nawzajem, ale patrzeć razem w tym samym kierunku. Kolegami są tylko ci, którzy, związani jedną liną, wspinają się na ten sam szczyt. W przeciwnym razie, dlaczego w epoce komfortu doznawalibyśmy takiej pełni radości, dzieląc się resztkami pożywienia na pustyni? Jaką wartość mają wobec tego przewidywania socjologów? Tym z nas, którzy zaznali  olbrzymiej radości niesienia i doznawania pomocy na lotniczych szlakach Sahary, wszystkie inne rodzaje rozkoszy wydają się błahe.

Może właśnie dlatego dzisiejszy świat zaczyna trzeszczeć wokół nas. Każdy oddaje serce tej religii, która mu obiecuje pełnię człowieczeństwa. Wszyscy różnymi, zaprzeczającymi sobie słowami wyrażamy te same porywy. Dzielą nas metody, owoce naszych rozumowań, ale nie cele: cele są jednakowe.

Nie dziwmy się więc. Ten, kto nie podejrzewał, że ktoś nieznany w nim drzemie, i dopiero w piwnicy anarchistów w Barcelonie poczuł,  jak ten ktoś budzi się w nim w atmosferze poświęcenia, solidarności, surowego ideału sprawiedliwości, ten będzie znał już tylko jedną prawdę: prawdę anarchistów. A ten, kto stał raz na warcie w klasztorach Hiszpanii, broniąc społeczności klęczących przerażonych zakonnic, umrze za Kościół.”

Francuski prozaik Antoine de Saint-Exupery napisał to zaraz po tragicznych wydarzeniach w Hiszpanii, w roku wybuchu drugiej wojny światowej, zapewne największego kataklizmu cywilizacyjnego w dziejach Europy, który pod swoimi gruzami przysypał wcześniejszy dramat Hiszpanii i próbował mu nadawać zupełnie inny sens. Dobrze zatem, że powstał film o tamtych czasach.

Ten film, to prawdziwa historia, która poruszy najtwardsze serce. „Zakazany Bóg” to kolejny po „Cristiadzie” film, który opisuje okrutne prześladowania Kościoła w XX wieku.
Podczas wojny domowej w Hiszpanii zniszczono i splądrowano 2 000 kościołów, zakazano praktyk religijnych i dokonywano rzezi na katolikach. Bestialsko zamordowano ponad 8 000 osób duchownych. Byli wśród nich biskupi, księża, zakonnice i klerycy. Przez cały czas krwawych prześladowań obiecywano im darowanie życia pod warunkiem wyrzeczenia się wiary, a jednak nie odnotowano żadnego przypadku apostazji.

„Zakazany Bóg” to piękna i wzruszająca historia 51 błogosławionych męczenników z Barbastro, mężnych księży i kleryków - ofiar nienawiści do wiary w Boga.
Ich cudem ocalałe notatki z więzienia są jednymi z najpiękniejszych świadectw wiary w dziejach chrześcijaństwa. W Polsce premiera filmu – opóźniona aż o dwa lata, będzie miała miejsce 6 listopada. W Łodzi specjalny pokaz odbędzie się tego dnia w kinie ‘Charlie’.

Jan Szałowski