Kolejny raz przyszło nam znosić bezpardonowy atak na świętości. Cierpimy – jak zwykle – w milczeniu. Chyba nie umiemy odpowiadać na zimną, ostentacyjną wrogość.
Poczucie niemocy zwiększa ból.

Czasami zastanawiamy się, skąd się biorą ludzie ofiarni, gotowi przyjść z pomocą każdemu, kto jest w potrzebie, jak możliwe jest zostanie wolontariuszem, gotowym do posługi dla bliźnich.
Z rozmów z tymi ludźmi można się dowiedzieć, że źródłem inspiracji ich samarytańskich poczynań było wychowanie w domu rodzinnym, z którego brali przykład szlachetnych czynów.

Niedawno jeszcze można było oglądać w telewizji program o nazwie „Czar par”. Nie wiem, jak obszerna było widownia tego programu i zainteresowanie pięknymi pląsami, ale sądzę, że nie od rzeczy będzie zwrócenie społeczeństwu uwagi na wartość i czar słowa.

Jan Maria Vianney, święty proboszcz z Ars, przeżywał kryzysy duchowe i nie raz chciał uciec ze swej parafii. Wtedy parafianie ustawiali blokadę na rogatkach i zwyczajnie go zawracali. Nam tak nie wypada.

5 sierpnia w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Srebrnej miała miejsce uroczystość dziękczynna, w tym Msza św. za łaski, jakie parafianie otrzymują tu od Matki Bożej, za sprawą jej cudownego obrazu, znajdującego się w miejscowym kościele. Miał on 500 lat temu przypłynąć… w łódce, rzeką Łódką i – wyłowiony przez miejscową ludność – umieszczony w nowo postawionej, drewnianej kaplicy.

Kolejny raz przyszło nam znosić bezpardonowy atak na świętości. Cierpimy – jak zwykle – w milczeniu. Chyba nie umiemy odpowiadać na zimną, ostentacyjną wrogość. Poczucie niemocy zwiększa ból.
Oczywiście można modlić się za autorów aktów wandalizmu, prosić Boga o ich opamiętanie, powrót do rozumu, do przyzwoitości. I wielu z nas to czyni. Ale nie da się uciec od konstatacji, że

Tak Kolego. Zgadzam się, że ogląd rzeczywistości może być zależny od miejsca obserwacji. To naturalne. Ale jeżeli miejsce jest dobre do oglądu a opis jest… hmm… dziwny, by nie zrzec-fałszywy to…
To trzeba się zastanawiać nad miejscem powstania błędu.
- Brak korekty?...
- Gdzie?...
- W głowie …oglądającego?...
- A może to po prostu nakaz… dnia, wynikający z przyjętej taktyki… czy może strategii….

Aborcja na życzenie!
- Czytaj: Zabijanie bezbronnych i niewinnych ludzi na życzenie.
To nie pierwsze wzmożenia z różnych szatańskich podszeptów idące, które znajdują swoistych czcicieli - ale żeby w tym brały udział niewiasty- właśnie szczególne nosicielki daru życia?…

Wygląda na to, że żarty się skończyły. Miałem tu nie pisać o „polityce”, ale widzę, że trwają gorączkowe prace przy konstruowaniu „nowego światowego układu sił”. Coraz donośniej rozlegają się – znane już z historii – frazy „koncertu mocarstw”, tym razem pod dyrekcją Chin. Na razie w perspektywie są

I od razu-żeby nie było nieporozumień-chodzi o wiatr a nie Wieczność :-)
Chociaż… wiatr… też nie jest od dzisiaj  :-)  …

Jeden z francuskich humorystów (chyba Alphonse Allais) stwierdził kiedyś, że „lekarze powinni przepisywać ważniakom spacery na cmentarzu”. Ta myśl pociąga, intryguje, ożywia i dodaje ducha. Memento mori... Mało co potrafiło – w dawnych czasach – temperować rozbuchane ambicje i chorą miłość własną tak skutecznie jak cmentarz. Ale spróbujcie zaproponować taki spacer dzisiejszym ważniakom, narcyzom i nałogowym celebrytom. Oskarżą was, że

Oni nas testują. Badają, ile będziemy w stanie znieść. Jak wiele jeszcze wytrzymamy obelg, bluzgów, inwektyw, zwykłego szajsu. I czy – jako katolicy – znajdziemy „upodobanie” w swoim pokornym milczeniu? Jacyś ważni ludzie tą operacją dowodzą. Nie wierzcie, że chodzi o „wolność sztuki” i „swobodę ekspresji” quasi-artysty. Im bardziej jest on „quasi”, tym więcej mu wolno.

- Słyszałeś Kolego?
Zabójstwo człowieka, niewinnego, bezbronnego człowieka- dziecka- jest prawem człowieka!
- To z psychiatryka ?!?
- Nie-z parlamentu. „Europejskiego”.

Kiedy piszę te słowa (09.06.2021.) sytuacja epidemiczna Polski jest już całkiem niezła: koronawirus w odwrocie, obostrzenia sukcesywnie luzowane, a obszar tzw. „osobistych wolności” poszerzył się i ludzie zaczęli śmiało planować wakacje. Kto chce, może i umie, niech się modli, by nic nie zburzyło tego trendu.

Ósmego lipca opublikowaliśmy tekst  autorstwa Pawła Lisickiego - "Trzeci totalitaryzm". Szczególnie chcielibyśmy zwrócić uwagę na dwa fragmenty:

Kolego, Twoje wpisane-wybacz-w różne mody pytania-są nawet rozczulające.... zważywszy nasze metryki i daty urodzenia... Świadczą wszak o wciąż nie przemijający wieku....dojrzewania. I chęci nauki :-)

W przedostatnią niedzielę maja wyszliśmy po Mszy św. z kościoła, a tam czekał już na nas uśmiechnięty sprzedawca truskawek ze swoim mikroskopijnym biznesem.

Kiedy starsi zawodzą…
…staram się znaleźć oparcie i otuchę u dzieci. Właśnie tak. W młodych ludziach znaleźć mogę to, co – w świecie dorosłym – zostało w znacznym stopniu zniweczone w atmosferze ciągłych politycznych bijatyk, przepojonych cynizmem i smutnym pragnieniem zemsty.

-Pytasz czy jeszcze piszę wiersze…
-Nigdy nie zajmowałem się tym …hmmm …specjalnie… czy nałogowo.
Był czas-raczej krótki-na ten rodzaj–powiedzmy-ekspresji; jest czas na prozę… różnego gatunku… czy rodzaju…
I tak to się toczy po drogach…
Po drogach życia–oczywiście.