Ciągły zgiełk męczy, rozdrażnia, upośledza fizycznie i psychicznie. Do pylistej odmiany hałasu -szumu - przyzwyczaić się łatwiej, aczkolwiek skutki życia w takim środowisku są równie groźne, choć objawiają wolniej. Człowiek tracąc możliwość regeneracji psychiki jaką daje strefa ciszy, harmonii, kontemplacji, staje się znerwicowany, ma mniejszą zdolność skupienia, pogłębionej refleksji, a tym samym rozwijania zdolności intelektu dla obmiatania umysłu z tysięcy impulsów informacyjnych, którymi zasypuje nas codzienność. Kształtując postawy. I charaktery.

Gdzieś tak pod koniec lat 50.ych XX wieku pojawiłem się po raz pierwszy w moim życiu w budynku przy Piotrkowskiej 137.To dawny pałac przemysłowca Juliusza Kindermanna, którego budowę ukończono w 1907 roku.
Piękna fasada frontowa. U góry wijąca się mozaika. Chyba jedyna przy tej głównej ulicy miasta. A może i jedyna w Łodzi.

Z tezą, że Polska to chory kraj wystąpiła niedawno w Internecie (www.polskatochorykraj.pl) Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie (imienia profesora Jana Nielubowicza, prekursora przeszczepień nerki w Polsce oraz byłego rektora medycznej warszawskiej uczelni) a poparły ją izby wojewódzkie, jak np.:

Muzyka Stanisława Moniuszki, piękna, dotykająca ludzkich serc i czyniąca je bardziej wrażliwymi, królowała na X Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym „Słowo i Muzyka u Jezuitów”. Patronat honorowy nad festiwalem objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda. (zob. foto)

Widowisko imponujące inscenizacyjnym rozmachem, ilością zaangażowanych środków artystycznych i liczbą uczestników zrealizowane zostało 24 X br. w Katolickiej Szkole im. Błogosławionych Dzieci z Fatimy w Łodzi. Wystąpili młodzi aktorzy z kół teatralnych, szkolny chór, nauczyciele oraz artyści i muzycy zawodowi. Łódzka placówka działa w strukturze częstochowskiego Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich, które

Jakież to proste
Dzień ciemnieje
Serce zwalnia zadziwione
I powolnieje
Powolnieje
Od obowiązku uwolnione

Droga przebyta niknie w dali
Wieczność otwiera swe ramiona
I tylko trochę boli jeszcze
Samotność bliskich poraniona

„Kościół podejmując dialog nie przestaje być jedyną instytucją zbawczą- jest i będzie jak arka Noego, która jedyna ocalała z potopu. Uzupełnieniem tych rozważań niech będzie zapoznanie się z nauką o różnorakiej przynależności do Kościoła w Konstytucji dogmatycznej o Kościele „Lumen Gentium” (KK, 14-17)”

•Zbliża się uroczystość beatyfikacji Czcigodnego Sługi Bożego kard. S. Wyszyńskiego.
W wielu środowiskach kościelnych podejmowany jest namysł nad tym, kiedy – pod jaką datą –będzie obchodzone liturgiczne wspomnienie nowego Błogosławionego?

Katolicki dziennikarz. Katolicka redakcja. Katolickie media.
Dlaczego stosujemy ów wyróżnik - „katolicki”?...

Czy ma on być sygnałem, iż na tym obszarze nie obowiązuje wszechobecna moda na pośpiech, nonszalancja, powierzchowność, kryteria „jakości ze znajomości”? Czy tutaj nie doświadczymy efektów uwikłania w gry przeróżnych interesików

ASTORGA. Widać już wieże Astorgi. Miasto oglądałem wcześniej wielokrotnie i za każdym razem sprawia mi ono wielką radość. Od młodości tak właśnie wyobrażałem sobie miasta hiszpańskie: niewielkie, ciche, nieco senne, opasane murami, pełne zabytków, położone na lekkim wzgórzu w krainie pagórkowatej. I te bezkresne

LEÓN. Kolejny raz w objęciach gotyku! Przed katedrą znalazłem się w porze, kiedy miasto dopiero  budziło się ze snu nocnego, w chwili, gdy słońce wystrzeliło ponad linię horyzontu, rozpalając  w mieście wszystko do czerwoności topionego żelaza. Trwało to moment. Na otwarcie kościoła trzeba było czekać jeszcze godzinę

W przekazie JE ks. bp. Adama Lepy - między innymi w wydanej ongiś książce „Media a postawy”, również w wykładzie inauguracyjnym skierowanym do uczestników radiowego kursu dziennikarskiego Studium im. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Toruniu, kładziony był konsekwentnie nacisk na wskazanie, przypomnienie, iż dziennikarz, powinien być również nauczycielem. Nauczycielem rozumnego, racjonalnego, pojmowania rzeczywistości i kształtowania głęboko ludzkich postaw.

15 października 1969 r. około godz. 15.00 zmarł w opinii świętości Sługa Boży Ojciec Anzelm Gądek OCD, założyciel Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Miejscem przeżywania 50 rocznicy Jego śmierci był kościół Ojców Karmelitów Bosych w Łodzi przy ul. Liściastej 9.

Do Bazyliki Archikatedralnej zaproszono Strażników Dzwonu Serce Łodzi, aby dokonali inspekcji. Strażnicy to grupa dzieci z Kościołów: katolickiego, luterańskiego, prawosławnego i gminy żydowskiej.

Dodałem słowo „nieustające”, ponieważ owa przypadłość jest elementem stałym przy pewnym stopniu rozwoju duchowego i intelektualnego. Rozwoju, bądź… No, mniejsza – nie jestem ani lekarzem... ani egzorcystą…
Charakterystyczne jednak bywa stała awersja do sacrum, do Kościoła, ze szczególnym wskazanie na katolicki… Jakby z pradziejów – chociażby z Sodomy i Gomory – brała owe wzmożenia w ofensywie piekielnego „postępu”…

Pytasz, jak widzę nowe pomysły – wiośniane, letnie, jesienne i inne wzmożenia quasi polityczne?  Pytasz, dlaczego tak ironicznie potraktowałem kilkakroć gadające głowy w tvp?

Mądrość - to umiejętność sięgania do najgłębszych przyczyn pojawiających się skutków oraz wykorzystania jej na  obszarze wolnej ludzkiej woli. Z tego daru przychodzi zdawać osobisty rachunek. Nieunikniony. Wcześniej czy później.
Czy jest więc mądrością uciekanie od

Mszą świętą w kościele wojskowym pw. św. Jerzego w Łodzi rozpoczęła się uroczystość inwestytury dam i kawalerów do Zakonu Rycerskiego św. Jerzego Męczennika. Liturgii przewodniczył ks. por. dr Stanisław Pawłowski, pełniący obowiązki administratora parafii. Na uroczystość przybyli nie tylko goście z kraju, ale także z zagranicy.

Nad tym co było i minęło, a co jest teraz obecnie. Czasem warto porównać i zastanowić się nad zmianami.

Refleksja pierwsza

Na przełomie roku 1963/64 byłem w Paryżu i mieszkałem jakiś czas w bursie szkoły języka francuskiego Alliance Française.

Słucham gorącej dyskusji w otwartym studiu TVP, w której pada – kolejny raz uporczywie i ekspresyjnie z ust jakiegoś młodego lewaka: „Jestem osobą niewierząca!”
(Nieraz wyjaśniałem, że pojęcie „lewak” nie jest tożsame z „lewicowiec”. Przynajmniej ja tak tego nie łączę. Mimo usilnych nieraz starań dziwnych osobników, do zawieszania sobie takich wizytówek na młodych piersiach.) Ale ad rem