Witamy serdecznie na stronie internetowej Oddziału Łódzkiego
Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy.

Mamy nadzieję, że ułatwimy Państwu docieranie do rzetelnej informacji. Tutaj chcemy prezentować wielkość oraz problemy naszego Kościoła, zagadnienia społeczne, cywilizacyjne, publikacje członków Stowarzyszenia, stanowiska w ważnych kwestiach. Nie będziemy konkurować w informacjach bieżących z innymi portalami (niektóre z nich wskazujemy w odnośnikach), natomiast gorąco zapraszamy do lektury wszystkich tekstów - ich aktualność znacznie przekracza czas prezentacji na stronie głównej. Zachęcamy do korzystania z odnośników: "Publikacje" i "Polecane". Mamy nadzieję na stały rozwój strony dzięki aktywnej współpracy użytkowników. Z góry dziękujemy za materiały, uwagi, propozycje.
Prosimy kierować je na adres: lodz@katolickie.media.pl

II Konferencja KSD

Ks. dr Waldemar Cisło

Nasi prześladowani Bracia i Siostry są elitą Kościoła; Solidarność z nimi jest sprawą honoru.

o. Werenfried van Straaten
Bóg stworzył człowieka, aby cieszył się życiem - już tu, na ziemi, a ostatecznie życiem wiecznym w niebie. Syn Boży - Jezus Chrystus stawał w obronie ludzi, których życie było nieznośnie trudne, a nawet było niszczone przez niesprawiedliwość, brak miłosierdzia, nietolerancję religijną. Ustanowił Kościół złożony ze swoich uczniów i rozesłał ich na cały świat, aby kontynuowali Jego posłannictwo - aby służyli życiu, wyzwalając ludzi z niewoli zła i uwalniając od niszczącej siły grzechów - nienawiści do braci i sióstr, niesprawiedliwości i wyzysku, które prowadzą do głodu, analfabetyzmu, wojen i prześladowań, i ostatecznie codziennie zadają śmierć tysiącom niewinnych osób - stworzonych na obraz Boga i powołanych do pełni życia. Ze względu na te podstawy teologiczne i humanistyczne Kościół staje w obronie podstawowych praw człowieka, szczególnie zaś praw ludzi ubogich. Pogwałcenie jego praw utrzymuje bowiem w stanie niewoli, uniemożliwia człowiekowi bycie w pełni człowiekiem - dzieckiem Boga.
W obronie ludzkich praw Kościół stara się także o jak najściślejszą współpracę z instytucjami międzynarodowymi i lokalnymi, począwszy od współpracy Stolicy Apostolskiej z instytucjami międzynarodowymi, szczególnie zaś z agendami Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jan Paweł II opowiadał się nawet za stwierdzeniem, iż godność osoby ludzkiej i jej prawa są ponad ustawami i prawami poszczególnych narodów i za ich łamanie odpowiada się nie tylko przed społecznością narodową, aleprzede wszystkim przed Bogiem. Papież podkreślał to m.in. na dorocznym spotkaniu z dyplomatami akredytowanymi przy Stolicy Apostolskiej w 1993 r., dokonując tradycyjnego przeglądu sytuacji międzynarodowej.
Mówił wówczas, że „najistotniejszym elementem życia międzynarodowego nie są państwa, ale człowiek. Mamy tu niewątpliwie do czynienia z jedną z najdonioślejszych przemian w prawie międzynarodowym w skali całego stulecia. Wzrost znaczenia jednostki leży u podstaw tzw. »prawa humanitarnego«. Istnieją interesy, które przekraczają granice państw: są to interesy osoby, jej prawa"1.
Benedykt XVI, mówiąc o św. Szczepanie, pierwszym męczenniku chrześcijańskim, podkreślał, iż „historia Szczepana wiele nam mówi. Poucza nas, na przykład, że nie należy nigdy oddzielać społecznego zaangażowania charytatywnego od odważnego głoszenia wiary. Szczepan był jednym z siedmiu, odpowiedzialnych przede wszystkim za dzieła miłosierdzia. Ale nie można było oddzielić dzieł miłości od głoszenia słowa. Tak więc, pełniąc dzieła miłosierdzia, głosi Chrystusa ukrzyżowanego i godzi się nawet na męczeństwo. Oto pierwsza lekcja, jakiej możemy się nauczyć, patrząc na postać św. Szczepana. Dzieła miłosierdzia i głoszenie są nierozłączne. Święty Szczepan mówi nam przede wszystkim o Chrystusie, o ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Chrystusie, stanowiącym centrum dziejów i naszego życia. Możemy zrozumieć, że krzyż jest zawsze w centrum życia Kościoła, a także naszego osobistego życia. W dziejach Kościoła zawsze będzie męka, prześladowanie. I właśnie prześladowanie, zgodnie ze znanym zdaniem Tertuliana, staje się źródłem misji dla nowych chrześcijan"2.
Podobnie dzieje się i dzisiaj. Jest to niejako kontynuacja tego, co napisał Jan Paweł II w Tertio millenio adveniente (37): „U kresu drugiego tysiąclecia Kościół stał się Kościołem męczenników".
Będąc posłusznymi temu głosowi Kościoła powszechnego, a jednocześnie pamiętając o obowiązku, jaki wynika z przynależności do jednego Kościoła - Mistycznego Ciała Chrystusa, staramy się być głosem dzisiaj „mordowanego, krzyżowanego i prześladowanego w różny sposób Kościoła". Prześladowania to nie tylko historia, o czym w bolesny sposób przypomniały ostatnie wydarzenia w Indiach i Iraku.
Według specjalistów, 200 milionów chrześcijan jest prześladowanych ze względu na wyznawaną przez nich wiarę, często stając w obliczu utraty życia za wyznawanie wiary w Chrystusa. 350 milionów chrześcijan, poddawanych jest mniej groźnym dla ich życia represjom. Raport Prześladowani i zapomniani 2007/2008, jest rezultatem bezpośrednich kontaktów stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie (PKwP) z biskupami, księżmi i wiernymi świeckimi, którzy przekazali nam, niejednokrotnie anonimowo, z obawy o swoje życie, często tragiczne świadectwa ich głębokiej wiary. Jednocześnie stanowią one dla nas, ludzi żyjących w Europie, mogących się cieszyć swobodą w wyznawaniu naszej wiary, wyrzut. Jakże często, ze względu na konsumpcyjny styl życia, zapominany o Bogu! Czy krew dzisiejszych męczenników nie jest dla nas wystarczającym wyrzutem, kiedy zastanawiamy się, czy wziąć udział w niedzielnej mszy św., podczas gdy dla wielu z nich wyjście do kościoła może zakończyć się śmiercią?
Podajmy przykład: w sierpniu 2008 r. w Arabii Saudyjskiej ojciec, będący członkiem mutawwy (policja religijna) zamordował w brutalny sposób swoją córkę za to, że przyjęła chrzest. Ten człowiek nie poniósł żadnej odpowiedzialności za swoją zbrodnię, w polskich mediach nie było żadnej wzmianki na ten temat. Wiele uwagi natomiast poświęcono problemom osób uprawiających czary czy spotykających się na zakazanych tam randkach. Powodem takiej sytuacji wydaje się dziwna obojętność mediów świeckich na ten temat. Zauważmy proporcje: ile czasu i jaki media poświęciły pogromom w Indiach? W tym pytaniu zawarta jest również odpowiedź i jednocześnie wezwanie do wierzących w Chrystusa, których obowiązkiem jest nie tylko modlitwa, ale i mówienie o tych tragicznych wydarzeniach. Uważam, że jest to jedno z pilniejszych zadań, jakie stoi przed wierzącymi, aby nie dali się zmarginalizować.
Co znaczy termin „prześladowanie"? W których państwach chrześcijanie są prześladowani i dlaczego? Nadużywanie słowa „prześladowanie" spłyciło jego pierwotny sens. Zgodnie z definicją ze Słownika Oksfordzkiego, w odniesieniu do niniejszego studium prześladowanie jest rozumiane jako działanie w złej intencji, motywowane wrogością na tle religijnym.

To ustanawia kryteria dla materiału zawartego w tej książce. Sam fakt, że został zabity ksiądz, niekoniecznie kwalifikuje się jako prześladowanie. Co innego, gdy z informacji wynika, że czynnikiem motywującym była religia. W niektórych przypadkach religia może być jednym z takich czynników, co nie dyskwalifikuje tych wydarzeń, a jedynie umieszcza je w określonym kontekście.

Niestety, wydarzenia na arenie międzynarodowej świadczą o tym, że fundamentalizm religijny staje się wiodącym nośnikiem zła na świecie. Ukazując to zagrożenie dla stabilizacji światowej, niniejsza książka wskazuje na trzy kluczowe czynniki, które wyjaśniają, dlaczego prześladowania chrześcijan są na dłuższą metę coraz groźniejsze dla Kościoła w najważniejszych częściach świata.

Islam wojujący:
Zagrożenie, jakie stanowią fundamentaliści islamscy ma określone, straszliwe konsekwencje dla wspólnot chrześcijańskich, zwłaszcza w krajach muzułmańskich. Muzułmańskie prawo szari'atu jest prawie nieznane na Zachodzie. Okrutne kary, włącznie z wyrokiem śmierci, są wymierzane za apostazję (przejście na wiarę inną niż islam) oraz za obrazę proroka Mahometa. Zarzut uszkodzenia Koranu może skończyć się dożywotnim więzieniem.
W środowisku, gdzie chrześcijaństwo jest zdecydowanie odrzucane, tego rodzaju zarzuty w pierwszej kolejności stawia się chrześcijanom.
Propaganda antychrześcijańska jest czasami głoszona w meczetach, co niekiedy rodzi tragiczne dla chrześcijan konsekwencje. Szari'at nakłada na nie-muzułmanów wysoki podatek od nieruchomości. Budowa kościołów oraz sprawowanie pod gołym niebem kultu innego niż islam jest nieraz zabronione, podobnie jak publiczne eksponowanie krzyża. Dla kobiet, które są bardzo dyskryminowane niezależnie od ich wyznania, życie jest o wiele cięższe jeśli są chrześcijankami. Prawo w zasadzie nie zapewnia chrześcijańskim kobietom żadnej ochrony, na skutek czego gwałty i inne formy fizycznych nadużyć są bardzo rozpowszechnione.
Państwa dotknięte problemem: Afganistan, Bangladesz, Egipt, Indonezja (oraz Timor Wschodni),Iran, Irak, Izrael (Palestyna), północna Nigeria, Pakistan, Arabia Saudyjska, północny Sudan, Turcja.

Radykalny hinduizm i buddyzm:

W przeciwieństwie do obiegowych opinii, jakoby buddyści i hinduiści byli pokojowo nastawieni do wszystkich, niektóre kraje doznają ucisku z rąk ekstremistów obydwu tych religii. Nacjonaliści i fanatycy religijni połączyli swe siły, by powstrzymać rozwój tzw. obcych wpływów, takich jak chrześcijaństwo, które jest postrzegane jako niechciana spuścizna po epoce kolonialnej. W głównych mediach przeważnie pomija się doniesienia o atakach na chrześcijan i o tym, jak zagrażają im nowe sankcje prawne za zmianę wyznania. Organizacje broniące praw człowieka są coraz bardziej zatroskane przemożnym wpływem tych ustaw, zwłaszcza, że w niektórych przypadkach wyraźnie mają one na celu dyskryminowanie chrześcijan. Wydarzenia ze stanu Orisa w naoczny sposób uświadomiły nam czym jest radykalny hinduizm. 200 zabitych chrześcijan, 18000 rannych i ok. 23 000 pozbawionych domów. To, co bardzo bolesne to bezradność instytucji międzynarodowych i milczenie mediów. Państwa dotknięte problemem: Indie, Sri Lanka.

Dyktatorskie reżimy:
Państwa komunistyczne, które przetrwały rozpad ZSRR w późnych latach 80-tych i wczesnych latach 90-tych, stanęły wobec jasnego wyboru: zmienić się lub zginąć. Dla wielu z nich oznaczało to, przynajmniej pod jakimś względem, przywrócenie grupom wyznaniowym dawnego statusu poprzez odstąpienie od bezkompromisowego ateizmu. Ale w rzeczywistości zachowały się stare praktyki - szpiegowanie, areszty domowe, więzienia, tajemnicze zniknięcia, przemoc, a nawet egzekucje. Kontrole w totalitarnym stylu nadal utrudniają codzienne życie Kościoła, ograniczając lub wykluczając wolność słowa (dostęp do mediów) oraz ingerując w wybór biskupów.
Państwa dotknięte problemem: Białoruś, Birma, Kuba, Chiny, Laos, Rosja, Wietnam, Zimbabwe.

Te trzy kluczowe czynniki - wojujący islam, radykalny buddyzm i hinduizm oraz dyktatorskie reżimy - określają zawartość tej książki. Wybrano do niej 24 państwa, w których chrześcijanie cierpią za wyznawaną wiarę. Chociaż książka koncentruje się na krajach, w których chrześcijanie cierpią najbardziej, w „Prześladowanych i zapomnianych?" zajmujemy się także krajami, gdzie pomimo wielostronnego przekazu medialnego, prawom mniejszości religijnych poświęca się niewiele lub zgoła żadnego miejsca. W wielu przypadkach książka daje unikalny wgląd w życie chrześcijan w miejscach prawie całkowicie odciętych od Zachodu. Zasłona tajemnicy często podnosi się dzięki wyjątkowym relacjom PKwP z biskupami na całym świecie. Książka obszernie korzysta z dwóch podobnych publikacji, także wydanych przez Pomoc Kościołowi w Potrzebie, które relacjonują prześladowania chrześcijan - włoskiej Rapporto2006 sulla Liberta Religiosa nel Mondo, oraz francuskiej Persécutions antichrétiennes dans le monde. Część informacji pochodzi także od innych organizacji zajmujących się sprawą wolności religijnej, jak również z agencji informacyjnych. Mimo, że podjęto wszelkie wysiłki dla zapewnienia pełnej zgodności z rzeczywistością zawartego tutaj materiału, to jednak nie można tego całkowicie zagwarantować.

 

Pomoc Kościołowi w Potrzebie jest organizacją Kościoła Powszechnego, która stara się nieść pomoc wszędzie tam, gdzie „Bóg płacze w naszych siostrach i braciach". Papież Benedykt XVI po modlitwie Anioł Pański, z okazji sześćdziesięciolecia naszego Stowarzyszenia, zaapelował, aby Dzieło nadal kontynuowało misję ukazywania ludziom, że „Bóg jest dla nas jak kochający Ojciec". Tam, gdzie Bóg mieszka w ludzkich sercach, wzrastają pokój i społeczna sprawiedliwość. Jednocześnie zapewnił Pomoc Kościołowi w Potrzebie o stałej modlitwie i wdzięczności następcy św. Piotra za dokonania organizacji i za wierne świadczenie o miłości Bożej. Podczas audiencji generalnej, na moją prośbę, 10 października Ojciec Święty udzielił swojego błogosławieństwa wszystkim Polakom wspierającym to Dzieło.

Rocznie finansujemy ponad 5000 projektów o charakterze pastoralnym w 140 krajach. Dochód ze sprzedaży raportu Prześladowani i zapomniani 2007-2008 będzie przeznaczony na odbudowę struktur Kościoła w Indiach.

 


1 Jan Paweł II, Wojna i ubóstwo: dwie plagi nękające ludzkość. Przemówienie do członków korpusu dyplomatycznego akredytowanego przy Stolicy Apostolskiej, „Osservatore Romano” (1993) nr 3, s. 42.

2 Benedykt XVI, Szczepan — pierwszy męczennik, Audiencja generalna. 10 stycznia 2007 r.

 

Copyright © 2017. All Rights Reserved.