Polecane

Kazanie XXIX Pielg. Samorządu Terytorialnego Jasna Góra, dnia 29 maja 2022 r.

Drodzy Siostry i Bracia!
Drodzy Samorządowcy – już po raz XXIX przybywający na Pielgrzymkę Samorządu Terytorialnego która jest związana ze świętem Samorządu i stanowi dziękczynienie za wkład w rozwój Ojczyzny!

Stajemy na tym świętym miejscu w naszej Ojczyźnie – na Jasnej Górze  - w uroczystość Pańskiego Wniebowstąpienia. I tak jak Apostołowie i my dziś wpatrujemy się w niebo, aby odnowić w sobie to co słyszeli od Aniołów Apostołowie, że ten Jezus wzięty od nas do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście go wstępującego do nieba. Tak, Pan powróci, Pan przyjdzie przy głosie trąby, aby postawić przed sobą ludy i narody. I by zasiąść na swym świętym tronie i oddzielić jednych jednych od drugich;  i by jednych postawić po prawej stronie a drugich po lewej. I byśmy usłyszeli te słowo: pójdźcie  błogosławieni Ojca mojego i idźcie precz przeklęci.

Ale pomiędzy tamtym Wniebowstąpieniem a ostatecznym przyjściem jest z nami i nam błogosławi: jest w sakramentach i na miejscach szczególnej łaski, jakimi są sanktuaria. I to sanktuarium Matki Bożej Królowej Polski, gdzie stale byliśmy i jesteśmy wolni. Matki Bożej Królowej Polski, która jest dana ku obronie naszego Narodu. Dlatego też przybywają na to święte miejsce kolejne pokolenia, aby przeżyć radość z doświadczenia tajemniczej i silnej obecności Boga i Jego Matki, aby wielbić tutaj Boga za Jego wielkie dzieła! Dzieła, których i my jesteśmy świadkami i uczestnikami.

Przynosimy dziś – to wszystko co „samorząd stanowi, samorząd terytorialny”. Wypływa on z katolickiej nauki społecznej, z zasady pomocniczości, zapisanej w naszej Konstytucji, choć za rzadko przywoływanej w dyskusji społecznej i w praktyce życia społecznego. A skoro Opatrzność Boża użyczyła i użycza nam wolności – tak wiele razy za przyczyną Wspomożycielki Wiernych i świętych Pańskich – to spada zatem na nas święty obowiązek namysłu i modlitwy, jaki kształt nadawać naszej
wolności, aby Rzeczpospolita była Ojczyzną ludzi uczciwych, pracowitych, wzajemnie sobie życzliwych, ludzi o wielkiej kulturze osobistej, duchowej, materialnej – ludzi, których wizytówką winny być Jasnogórskie Śluby Narodu. Ludzi, którzy w obronę wolności są gotowi zaangażować swoje zdrowie i życie, majątki i wdowi grosz. Ludzi, którzy wzorem bł. Prymasa Stefana Wyszyńskiego miłość do Polski stawiają zaraz po miłości do Boga i Matki Najświętszej.

Drodzy Bracia i Siostry!
     
Tego namysłu powiązanego z modlitwą tak bardzo potrzeba. Tak, upadła / przynajmniej na naszej Ziemi/ potęga imperium zła, symbolizowanego przez czerwoną gwiazdę. Zostały wyprowadzone wojska tego imperium. Ale czy my poświęciliśmy dostatecznie dużo czasu na ten namysł, jaka ma być Rzeczpospolita, jakie młodzieży chowanie?

I tak, gdy przed 100 laty odzyskaliśmy wolność, o którą błagano na kolanach m.in. słowami „Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie” to przed naszymi dziadkami stanęło zadanie scalenia trzech zaborów; scalenia miar, wag, prawa. Ale było jeszcze zadanie: scalić ducha Narodu. I wtedy przeszedł przez nasze porozbiorowe ziemie wielki program umuzykalnienia Narodu. I jego istotnym elementem było wprowadzenie do polskich szkół w odrodzonej Ojczyźnie 2 godzin śpiewu tygodniowo do każdej klasy. To dlatego te pokolenia, gdy przyszło stanąć 20 parę lat później w obronie Ojczyzny – na ich ustach i w sercu była polska pieśń, którą nucono także  w wagonach, w których wieziono na sybir, w ziemiankach na kazachskiej ziemi w wigilię Bożego Narodzenia i czy w obozach koncentracyjnych
bądź w oflagach jenieckich. Bo pieśń ujdzie cało! A dziś: ile polskich pieśni potrafi zaśpiewać młody Polak, gdy wyjeżdża na różne formy wymiany uczniowskiej, studenckiej? O ilu polskich malarzach i ich dziełach opowie swoim rówieśnikom nad Tamizą? Ile umie zatańczyć polskich tańców?

Czym jest kultura dla tożsamości narodu – mówił o tym w UNESCO dnia 2 czerwca 1980 r.
św. Jan Paweł II. I mówił o swoim, o naszym narodzie, który mimo najstraszliwszych doświadczeń przetrwał – bo kulturę ojczystą postawił na pierwszym miejscu. Bo czysta, wzniosła duchowo kultura nie dopuści do tego, aby duch Narodu był zatruty. I jest lekarstwem na zatrucia ducha Narodu.

I to jest dziś wielki obszar do namysłu i pracy. Zwłaszcza, gdy tylu młodych ludzi jest wykluczonych z udziału w kulturze, w tym wysokiej kulturze. Jest tak wielu ludzi młodych, zwłaszcza na wsiach i małych miasteczkach, którzy nigdy nie widzieli fortepianu. W kraju Chopina, w kraju Międzynarodowych Konkursów Chopinowskich! A w wielu polskich szkołach nie ma pianina!
Bo my sami zlikwidowaliśmy polskie fabryki pianin, szkołę lutniczą i inne dzieła, będące materialną podstawą dla polskich kultury. To pod zaborami były przynajmniej trzy manufaktury wyrabiające instrumenty dla orkiestr, które tak często powstawały wraz z remizami OSP. Dziś nie ma także papieru na wycinanki i wkrótce upadnie ta sztuka, która tak wiele mówi o kunszcie zwłaszcza polskiej kobiety.

Namysł nad polską szkołą – to jedna z najpilniejszych spraw. Czy uczeń kończący szkołę średnią umie wymienić podstawowe typy własności? Prywatna, spółdzielcza, państwowa i wg reguły akcjonariatu pracowniczego. Czy umie założyć prostą firmę. Czy jest wstanie poprowadzić po rodzicach gospodarstwo rolne? I zaśpiewać w lokalnym chórze, zagrać w gminnej orkiestrze i mieć przed oczami
i w sercu pragnienie pracy w radzie gminy, powiatu, województwa, aby kiedyś być posłem do parlamentu? Czy będzie cenił ŚPIEWNIK DOMOWY, a na tzw. 18-tkę otrzyma POLSKI ŚPIEWNIK NARODOWY?.

Drodzy!
    
Tegoroczna pielgrzymka Samorządu Terytorialnego łączy się z 85 rocznicą II Wystawy KULTURA – PRACA – WIEŚ, która miała miejsce w podkaliskim Liskowie w dniach od 8 czerwca do 4 lipca 1937 r. Na otwarcie wystawy przybyło pod 8 tys. ludzi, a przez miesiąc jej trwania obejrzało ją ok. 400 tys. ludzi. Trzeba pytać, co się stało, że wieś na początku XX wieku uznawana za trudną, biedną, rozpitą, ze wskaźnikiem analfabetyzmu prawie 90% stała się w ciągu 30 lat wsią wzorową, do której ciągnęli Polacy, ale i ludzie z całej Europy, nawet z Japonii. Stało się to wszystko za sprawą przełożenia katolickiej nauki społecznej na czyn! Wystawę odwiedzali i prezydent, premier, ministrowie, parlamentarzyści i tysiące obywateli, aby zobaczyć polską wieś wzorową, wzorcową. A stało się to dzięki bożej współpracy wsi, proboszcza i ówczesnego dworu. Bo jak mówił wówczas w Liskowie polski premier – to tylko dzięki takiej współpracy: kapłan – wieś – elity Polska może stawać się zamożna.
I każdy wróg starał się i stara się tę więź rozerwać. A wystarczy tylko zniesławić księdza.
Dzięki Bogu, że ks. Wacław Bliziński pozostawiło sobie pamiętniki – wspomnienia.

 Dziś, gdy tyle mówi się o Nowym Ładzie, i wciąż się go poprawia – to lektura tych wspomnień staje się obowiązkowa. A egzemplarze publikacji związanych z Liskowem powinny być w każdej bibliotece: szkolnej i gminnej.
Na świadectwo, że katolicka nauka społeczna i jej recepcja prowadzą ku zamożności i pełnemu rozwojowi osobowemu człowieka.

Drodzy!
    
I my po paru godzinach opuścimy to święte miejsce, opuścimy z uczuciami radości , wielbiąc Boga. Za to, że mogliśmy modlić się razem z przyjaciółmi samorządowcami. Że mogliśmy odnowić nasze więzi, cieszyć się potwierdzeniem słów Matki Bożej: nigdym Ja Ciebie ludu nie rzuciła, nigdym ci swego nie odjęła lica… I umocnieni Jej spojrzeniem podejmujmy wielkie dzieła, by rodacy byli silni Ewangelią, a Ojczyzna stawała się coraz bardziej zamożna.
                  
Aby tak było – to Polska musi być trzeźwa. Musi chronić trzeźwość. A jest to możliwe, ponieważ w kraju jest ustawodawstwo, które pozwala samorządom terytorialnym chronić trzeźwość w godzinach nocnych – od 22.00 do 6.00 rano poprzez wprowadzenie zakazu sprzedaży alkoholu w tym czasie. Tak wiele o tym mówi doświadczenie polskich miast na czele z Piotrkowem Tryb. Jak wdzięczni za takie rozwiązania są rodzice. I jak cieszyć się będzie Błogosławiony Prymas, gdy dla upamiętnienia jego beatyfikacji każdy samorząd przyjął takie rozwiązania. Szczęśliwsza będzie Polska., szczęśliwsze rodziny.


Drodzy!
 Dziękujemy Bogu za parlamentarzystów, a wśród nich był doświadczony samorządowiec, burmistrz jednego z miast  nadmorskich, którzy doprowadzili do ustanowienia  w 2019 r. ŚWIĘTA CHRZTU POLSKI, mającego charakter państwowy. Bo Chrzest Polski – to początek naszej państwowości, to początek Kościoła na naszych ziemiach. W roku 2023 r. będziemy je obchodzić po raz piąty. Ale, żeby je obchodzić trzeba, by z miłości do Kościoła i Polski już dziś powstawały lokalne zespoły, które takie świętowanie przygotują w lokalnych społecznościach. I nie trzeba czekać, aż ktoś powoła do takiej pracy. Trzeba samemu „skrzyknąć” parę osób – jak w Liskowie – i podjąć przygotowania.
W Polsce są setki obywateli, którzy w swoim czasie byli posłami, senatorami, radnymi, ministrami, wójtami, burmistrzami, prezydentami; ludzie, którzy mają spore doświadczenie w służbie Polsce i obecności w Kościele.
I gdyby tak każdy z nich zaprosił do zespołu mającego przygotować przyszłoroczne obchody ŚWIĘTA CHRZTU POLSKI – powieje nad naszą ziemią znów duch bohaterów! A do każdej szkoły i urzędu zawędruje kopia obrazu Jana Matejki CHRZEST POLSKI.

A wcześniej – do 22 października – będziemy obchodzić DZIEŃ PRAW RODZINY,
zapisanych w Karcie Praw Rodziny. Wielka praca do wykonania: by każda rodzina miała pod ręką ten szczególny dokument z dnia 22 października 1983 r., który był wówczas wielkim darem św. .Jana Pawła II dla rodzin całego świata. Karta, która jest fundamentem demokracji.
I by rodziny, zwłaszcza rodzice, znali na pamięć ten dokument i umieli skutecznie bronić swoich praw, które są emanacją prawa naturalnego. I by każde prawo stanowione było zgodne z prawem naturalnym, z prawami rodziny. Tu trzeba wielkiej odwagi, wielkiego męstwa. Ale to tutaj płynie przyszłość świata – poprzez rodzinę, przyszłość Polski.

Drodzy samorządowcy!
    
Bądźcie piastunami tej przyszłości, przyszłości Polski, przyszłości zakorzenionej w Bogu, zakorzenionej w Ewangelii, zakorzenionej w pobożności do Matki Bożej i świętych Pańskich, a św. Kinga, patronka samorządu terytorialnego niechaj osłania każdego z was i waszą służbę społecznościom lokalnym i całej Rzeczpospolitej.

ks. Kazimierz Kurek SDB

Jasna Góra, dnia 29 maja 2022 r.
Msza św. o godz. 11.00  w Kaplicy Cudownego Obrazu.