My również chcemy służyć Panu,
bo On jest naszym Bogiem.
/ Joz 24, 18b /



Nowożeńcy, przyjmując  na zakończenie Mszy św. podczas której zawarli Sakrament Małżeństwa uroczyste błogosławieństwo,  wychodząc na nową drogę życia, mogliby – odwzajemniając życzenia – wręczać swoim gościom wizytówkę z tymi biblijnymi motywami zapisanymi w Księdze Jozuego: „My również chcemy służyć Panu, bo On jest naszym Bogiem” i „Ja sam i mój dom służyć chcemy Panu”.

Służyć Bogu w małżeństwie ! Służyć Bogu swoją miłością ! Służyć Bogu swoim rodzicielstwem! Służyć swoją jednością małżeńską, wiernością i uczciwością.
Służyć tak, jak dziś wyjaśnia św. Paweł Apostoł w Liście do Efezjan. By żony były – poddane swoim mężom jak Panu, a mężowie miłowali swoje żony jak Chrystus Kościół – aż po Krzyż!

„Ta mowa jest trudna. Któż jej może słuchać ?” Dlatego, że ta „mowa jest trudna”,tym bardziej trzeba ją cierpliwie wyjaśniać i dobrze przygotowywać młodych do życia w małżeństwie i rodzinie. Bo łatwo odejść od Pana. Tylko – gdzie pójść ? Tylko Chrystus ma słowa życia, słowa prawdy o małżeństwie.

Który wymiar jedności małżeńskiej jest najbardziej wymagający w rozwoju miłości małżeńskiej ? Zdaje się, że wymiar wspólnoty ducha: wspólnej codziennej modlitwy i wspólnego przeżywania Eucharystii. Bywa tak, że małżonkowie mając wiele lat wspólnego życia małżeńskiego, mając wspólnotę stołu, dachu, portfela, łoża, a nie mają wspólnoty ducha. Każde z nich modli się  samo; jak wtedy, gdy było kawalerem czy panną. Czyli na
głębiach ducha – nadal jest panną czy kawalerem. I w istocie – tak patrzy na życie, mimo, że od lat jest żoną czy mężem.

I to jest najpoważniejsze zadania Kościoła: wychować przyszłych małżonków do wspólnej modlitwy i wspólnego przeżywania Sakramentu Eucharystii. To może być także
wkładem w przygotowanie do najbliższego Synodu Biskupów: refleksja nad wychowaniem narzeczonych do wspólnoty modlitewnej w małżeństwie i rodzinie.

A jak to jest w Państwa małżeństwie i rodzinie ?