Rozpoczął się Wielki Post. Dla nas – czas pokuty i nawrócenia, czyli refleksji nad sobą i swoim życiem. Mamy się zastanowić, jak żyjemy, jaka jest nasza relacja z Panem Bogiem i z ludźmi, których spotykamy. Tej refleksji potrzebuje każdy z nas, również ten, kto rzadko chodzi do kościoła, bo on także zadaje sobie czasem to fundamentalne pytanie: Po co żyję, dokąd zdążam?

W Środę Popielcową w naszych kościołach chyba wszyscy jesteśmy w stanie dostrzec ten swoisty polski fenomen, jakim jest liczne uczestnictwo we Mszy Świętej tego dnia. Cóż, pewnie niektórym łatwiej przyjść do kościoła, gdy dzieje się coś niecodziennego, np. gdy ma miejsce święcenie świec, palm albo pokarmów czy posypywanie głów popiołem. Myślę, że nie trzeba przekreślać takiej prostej motywacji. Odbierana jest ona najczęściej jako niedojrzałość katolików, ale człowiek potrzebuje przecież także zauważalnego znaku, który pomoże mu dotrzeć do tej głębszej, symbolicznej warstwy. Popiół przypomina nam ulotność i znikomość naszego ludzkiego życia, zwraca uwagę na konieczność pamiętania o tym, że trzeba żyć sprawiedliwie i uczciwie, bo nasze ziemskie życie skończy się i pozostanie po nim tylko proch.

Tak bardzo chciałabym dziś przypomnieć o tej symbolice politykom rządzącym nami od 13 grudnia. Należę bowiem do tej kilkumilionowej grupy osób, którą od dwóch miesięcy rządzący starają się za wszelką cenę pozbawić podmiotowości i uczynić w kraju obywatelami drugiej kategorii. Dewastacja, jaka ma miejsce w naszym systemie politycznym, gospodarczym, medialnym i sądowniczym, staje się faktem dokonanym. Mimo racjonalnych i logicznych argumentów opozycji rządząca koalicja zapowiada wyprzedaż majątku narodowego, rezygnację z kluczowych dla rozwoju naszego kraju inwestycji, bezprawnie niszczy sądy i media publiczne czy ogłasza zamiar wprowadzenia skrajnie kontrowersyjnych zmian w naszych szkołach i systemie edukacji naszych dzieci. Zmiany w szkolnictwie to prosta droga do dramatycznego obniżenia poziomu nauki i poziomu wiedzy każdego dziecka poddanego takim edukacyjnym eksperymentom. Zauważa to z pewnością każdy doświadczony rodzic, który jak ja zdążył wychować dzieci i który dzięki temu wie, jak ważny dla ich prawidłowego rozwoju jest chociażby zwyczajny, codzienny obowiązek odrabiania lekcji. Demolowanie systemu, który z takim trudem mozolnie budowaliśmy po upadku komunizmu, staje się, niestety, faktem. Zmiany te wprowadzane są w życie zbyt szybko, byśmy mieli szansę je zauważyć, choć w prosty sposób doprowadzą do utraty naszej suwerenności i zawłaszczenia naszego kraju przez inne – większe i bogatsze.

Dziś jednak skierujmy swój wzrok na siebie, na ten popiół, którym posypaliśmy swoje głowy w ostatnią środę, i na to wszystko, co on symbolizuje. Także ta budowana na oszustwie i manipulacji polityka obróci się w proch, a nazwiska głównych architektów bezprawia i chaosu staną się symbolem zdrady własnego kraju. Nie mam co do tego wątpliwości.

Jolanta Hajdasz

za:www.idziemy.plwww.idziemy.pl/komentarze/obroci-sie-w-proch/4520