****

Warszawa, dn. 17 czerwca 2010 r.

Jerzy Polaczek
Poseł na Sejm RP

Szanowny Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu RP

Szanowny Panie Marszałku,

Na podstawie art. 192 Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z
dnia 20 lipca 1992 r., składam na ręce Pana Marszałka interpelację do Prezesa
Rady Ministrów Pana Donalda Tuska w sprawie wyjaśnienia niektórych
aspektów i uwarunkowań związanych z katastrofą lotniczą pod Smoleńskiem
10 kwietnia 2010 r. – Interpelacja czwarta.
Z poważaniem
/-/ Jerzy Polaczek

Warszawa, dn. 17 czerwca 2010 r.

Jerzy Polaczek
Poseł na Sejm RP

Szanowny Pan
Donald Tusk
Prezes Rady Ministrów

Interpelacja do Prezesa Rady Ministrów Pana Donalda Tuska w sprawie
wyjaśnienia niektórych aspektów i uwarunkowań związanych z katastrofą
lotniczą pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r. - Interpelacja czwarta.
Szanowny Panie Premierze!
Przepisy polskiego prawa lotniczego powołują odrębne komisje dla
badania wypadków lotniczych cywilnych statków powietrznych i dla badania
wypadków państwowych statków powietrznych.
Ustalenie przyczyn katastrofy w dniu 10 kwietnia br., w której zginął
tragicznie Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oraz delegacja na obchody 70.
Rocznicy Zbrodni Katyńskiej, wymaga najwyższej staranności również w
odniesieniu do podstaw prawnych powołania polskiej komisji badania
wypadków lotniczych lotnictwa państwowego.
Wydane 27 kwietnia 2010 roku Rozporządzenie Ministra Obrony
Narodowej zmieniające rozporządzenie w sprawie organizacji oraz zasad
funkcjonowania Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa
Państwowego (KBWLLP) wkracza w materię jednoznacznie określoną Ustawą
z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo Lotnicze.
Art. 140 ust. 1 ww. ustawy stanowi: Badanie wypadków i poważnych
incydentów lotniczych w lotnictwie państwowym prowadzi Komisja Badania
Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego powoływana przez Ministra
Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
wewnętrznych. Inne incydenty lotnicze, o ile ta Komisja nie zdecyduje o
podjęciu ich badania, podlegają badaniu przez użytkownika statku
powietrznego pod nadzorem tej Komisji.
Tego przepisu ustawy nie można zmienić rozporządzeniem wydanym
na postawie art. 140 ust. 4 ww ustawy, który daje delegację Ministrowi
Obrony Narodowej, który w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia organizację oraz
szczegółowe zasady funkcjonowania Komisji Badania Wypadków Lotniczych
Lotnictwa Państwowego, liczbę jej członków, ich kwalifikacje oraz tryb
powoływania i odwoływania, a także szczegółowe zasady wynagradzania
ekspertów, biorąc pod uwagę specyfikę i uciążliwość ich pracy.
Delegacja nie upoważnia i nie może upoważniać do zmiany przepisu
ustawy jednoznacznie określającego kto powołuje przewodniczącego
KBWLLP. Czyni to Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych.
Tymczasem w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 27
kwietnia 2010 r. w zmieniającym rozporządzenie w sprawie organizacji oraz
zasad funkcjonowania Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa
Państwowego dodano § 2a w brzmieniu: „W przypadku badania przez
Komisję wypadku lub poważnego incydentu lotniczego zaistniałego z
udziałem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Sejmu, Marszałka
Senatu lub Prezesa Rady Ministrów, a także w innej szczególnej sytuacji,
powołanie przewodniczącego i członków Komisji, o których mowa w ust. 2,
następuje w uzgodnieniu z Prezesem Rady Ministrów.”
Poprzez wprowadzenie tej wykroczono poza delegację ustawową art.
140 ust. 4. dokonując faktycznej zmiany treści art. 140 ust. 1 ustawy prawo
lotnicze. Zapis rozporządzenia, rozdzielający podmioty właściwe do
powołania przewodniczącego KBWLLP w zależności od osób uczestniczących
w wypadku (incydencie) lotniczym powinien znaleźć się w ustawie, nie w
rozporządzeniu.
W związku powyższym zwracam się do Pana Premiera z następującymi
pytaniami:
1. Czy Rządowe Centrum Legislacji uzgodniło pod względem
legalności z Ministrem Obrony Narodowej oraz Ministrem
Infrastruktury zmianę tegoż rozporządzenia Ministra Obrony
Narodowej z 27 kwietnia 2010 r.?
2. Czy służby prawne podległe Panu Premierowi sygnalizowały
wątpliwości prawne poddające legalność powołania Ministra Spraw
Wewnętrznych i Administracji Pana Jerzego Millera oraz Członków
tejże Komisji dokonanych w trybie zmienionego 27 kwietnia 2010 r.
rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej bez zmiany Art. 140
Prawa Lotniczego?
3. Czy w przypadku potwierdzenia się tych fundamentalnych pod
względem prawnym wątpliwości co do legalności zmienionego
rozporządzenia Ministra Obrony Narodowego w dn. 27 kwietnia br.
odwoła Pan Premier Ministra Obrony Narodowej?
Z poważaniem
/-/ Jerzy Polaczek

****

Warszawa, dn. 18 czerwca 2010 r.

Jerzy Polaczek
Poseł na Sejm RP

Szanowny Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu RP

Szanowny Panie Marszałku,

Na podstawie art. 192 Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z
dnia 20 lipca 1992 r., składam na ręce Pana Marszałka interpelację do Prezesa
Rady Ministrów Pana Donalda Tuska w sprawie wyjaśnienia niektórych
aspektów i uwarunkowań związanych z katastrofą lotniczą pod Smoleńskiem
10 kwietnia 2010 r. – Interpelacja piąta.
Z poważaniem
/-/ Jerzy Polaczek

Warszawa, dn. 18 czerwca 2010 r.

Jerzy Polaczek
Poseł na Sejm RP

Szanowny Pan
Donald Tusk
Prezes Rady Ministrów

Interpelacja do Prezesa Rady Ministrów Pana Donalda Tuska w sprawie
wyjaśnienia niektórych aspektów i uwarunkowań związanych z katastrofą
lotniczą pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r. - Interpelacja piąta.

Szanowny Panie Premierze!
Analizując aspekt wykonywania lotów statku powietrznego Tu-154 M
w dniach 7.04.br. z Panem Premierem wraz z towarzyszącą delegacją oraz
10.04.br. z Prezydentem RP wraz z delegacją należy wziąć pod uwagę
uwarunkowania prawne, jakie wynikają z systemu „chicagowskiego”, ustawy
Prawo Lotnicze, a także wynikające wprost z stosowanych w naszym prawie
krajowym rozporządzeń Unii Europejskiej.
W art. 3 Konwencji Chicagowskiej określa się, iż „żaden państwowy
statek powietrzny umawiającego się państwa nie może przelatywać nad
terytorium innego państwa, ani lądować na nim bez zezwolenia udzielonego
w drodze specjalnego porozumienia lub w inny sposób, albo niezgodnie z
warunkami takiego zezwolenia”.
W obowiązującej w Polsce ustawie Prawo Lotnicze w Polsce w art. 150
przesądza się, iż międzynarodowe loty wojskowych statków powietrznych są
wykonywane na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 października 1990
r. „o ochronie granicy państwowej” oraz w umowach międzynarodowych z
którymi Polska jest związana, z tym zastrzeżeniem, że w przypadku innych
międzynarodowych lotów państwowych stosuje się odpowiednio przepisy
dotyczące lotów cywilnych statków powietrznych.
Zgodnie z wyżej cytowaną ustawą za ochronę granicy w przestrzeni
powietrznej RP odpowiada Minister Obrony Narodowej.
W związku z brakiem informacji o statusie lotów w dniach 7 i 10
kwietnia br. do Smoleńska zwracam się do Pana Premiera o odpowiedź na
następujące pytania:
1. Jakie przepisy i procedury ruchu lotniczego obowiązują w
przestrzeni powietrznej (kontrolowanej i niekontrolowanej) Federacji
Rosyjskiej, które obowiązują w odniesieniu do wlotu w przestrzeń,
lotu i lądowania obcego statku powietrznego wojskowego o statusie
HEAD?
2. Jakie przepisy odpowiednie władze Federacji Rosyjskiej
odpowiedzialne za zarządzanie przestrzenią powietrzną zastosowały
w tym względzie w stosunku do lotów w dniach 7 i 10 kwietnia br.
na lotnisko Smoleńsk-Siewiernyj?
Z poważaniem
/-/ Jerzy Polaczek


Warszawa, dn. 24 czerwca 2010 r.

Jerzy Polaczek
Poseł na Sejm RP

Szanowny Pan
Donald Tusk
Prezes Rady Ministrów

Interpelacja do Prezesa Rady Ministrów Pana Donalda Tuska w sprawie
wyjaśnienia niektórych aspektów i uwarunkowań związanych z katastrofą
lotniczą pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r. – Interpelacja szósta.

Szanowny Panie Premierze!
Istotnym aspektem związanym z przygotowaniem wizyt delegacji na
czele z Panem Premierem w dniu 7 kwietnia i Prezydenta RP w dniu 10
kwietnia do Smoleńska są kwestie klasyfikacji tegoż lotniska i jego
przygotowania do sytuacji zagrożenia, a także lotniskowych służb ratowniczo
–gaśniczych .
Po 10 kwietnia przez kilka tygodni opinia publiczna w Polsce była
poinformowana, iż katastrofa samolotu TU 154 M nastąpiło a o godzinie 8. 56
i niezwłocznie podjęto akcję ratowniczo –gaśniczą w miejscu katastrofy –
około 500 metrów od końca pasa startowego lotniska Smoleńsk – Siewiernyj.
Tymczasem z opublikowanej następnie dokumentacji wynika, iż
katastrofa nastąpiła 15 minut wcześniej bo o godzinie 8. 41,06.
W polskich rozwiązaniach prawnych wynikających z obowiązującego
prawa lotniczego i wydanych na jego podstawie rozporządzeń dla których
podstawę zasadniczą stanowi Konwencja Chicagowska wraz z załącznikami -
wynikają obowiązki dotyczące standardu wymagań dotyczących
przygotowania lotniska do sytuacji zagrożenia oraz planu działania w sytuacji
zagrożenia. Wymagania te są odpowiednie w odniesieniu do klasyfikacji
danego lotniska, któremu odpowiada kategoria ochrony przeciwpożarowej
lotnisk dla samolotów. Z tej kategorii wynika obowiązek odpowiedniego
wyposażenia danego lotniska w określoną liczbę jednostek ratowniczo –
gaśniczych.
Jest oczywistym obowiązkiem służb rządowych podległych Panu
Premierowi, a odpowiedzialnych za bezpieczeństwo najwyższych
przedstawicieli państwa, za dokonanie oceny ryzyk wynikających z kategorii
lotniska (w tym przypadku Smoleńsk – Siewiernyj) i wynikających z tego
wniosków dotyczących odpowiedniego zabezpieczenia w adekwatną ilość
jednostek ratowniczo – gaśniczych będących na miejscu w stanie gotowości .
Przykładowo w polskich rozwiązaniach lotniczych służba ratowniczo
– gaśnicza powinna osiągać czas reakcji wynoszący do 3 minut do każdego
punktu drogi startowej używanej do operacji lotniczych – na lotniskach
naziemnych dla samolotów (do 5 minut – na lotniskach naziemnych o
małym natężeniu ruchu lotniczego).

W związku z powyższym zwracam się do Pana Premiera z
następującymi pytaniami:

1. Jaki jest pełny i precyzyjny status lotniska Smoleńsk – Siewiernyj
wynikający z przepisów obowiązujących na terenie Federacji Rosyjskiej
? Jaka jest ( czy jest ) jego kategoria ochrony przeciwpożarowej ?
2. O której dokładnie godzinie i minucie wojskowa służba ruchu
lotniczego Federacji Rosyjskiej lotniska Smoleńsk – Siewiernyj
odpowiedzialna za procedurę lądowania samolotu prezydenckiego
uruchomiła akcję ratunkowo – gaśniczą ?
3. Czy i jaka jest norma czasu reakcji lotniskowej służby ratowniczo –
gaśniczej lotniska Smoleńsk – Siewiernyj do każdego punktu drogi
startowej używanej do operacji lotniczych, wynikająca z planu działania
w sytuacjach zagrożenia dla tego lotniska ? I czy taki aktualny
Operacyjny Plan Ratownictwa Lotniczego dla tego lotniska był
sprawdzony przez Biuro Ochrony Rządu przy organizowaniu wizyt w
dniach 7 i 10 kwietnia ?
4. O której dokładnie godzinie i minucie lotniskowe służby ratowniczo –
gaśnicze będące w dyspozycji zarządzającego lotniskiem Smoleńsk –
Siewiernyj dotarły na miejsce katastrofy ( 500 metrów od końca pasa
startowego) i podjęły akcje ratowniczą ?
5. O której dokładnie godzinie i minucie na miejsce katastrofy dotarły
jednostki ratowniczo – gaśnicze sprowadzone z zewnątrz, a nie będące
w dyspozycji lotniska Smoleńsk – Siewiernyj ?
6. Ile jednostek ratowniczo – gaśniczych jest na stałe w dyspozycji
zarządzającego lotniskiem Smoleńsk – Siewiernyj ?
7. Ile jednostek ratowniczo – gaśniczych było w gotowości na terenie
lotniska Smoleńsk – Siewiernyj odpowiednio w dniach 7 i 10 kwietnia ?
8. Czy prawdziwe są informacje jakie pojawiły się w polskich mediach po
10 kwietnia, iż pierwsi na miejsce katastrofy dotarli ambasador
Rzeczpospolitej Polskiej w Moskwie wraz z dwoma oficerami Biura
Ochrony Rządu ? A jeśli tak to o której dokładnie godzinie i minucie
dotarli na miejsce katastrofy samolotu TU 154M ?
9. Czy kwestie poruszone przez w niniejszej interpelacji były już
przedmiotem czynności procesowych Naczelnej Prokuratury
Wojskowej i czy władze Federacji Rosyjskiej umożliwiły przesłuchanie
osób odpowiedzialnych za zarządzanie lotniskiem, wojskowych służb
ruchu lotniczego armii Federacji Rosyjskiej, służb lotniskowych i poza
lotniskowych służb ratowniczo – gaśniczych Smoleńsk – Siewiernyj ?




28 czerwca 2010r.
Szanowny Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu RP
Szanowny Panie Marszałku,

Na podstawie art. 191 oraz art. 192 Regulaminu Sejmu przekazuję na ręce Pana
Marszałka interpelację poselską skierowaną do Pana Donalda Tuska Prezesa Rady
Ministrów w sprawie wyjaśnienia niektórych aspektów i uwarunkowań związanych z
katastrofą lotniczą pod Smoleńskiem dotyczących powołania polskiej komisji badania
wypadków lotniczych – interpelacja siódma.
Z poważaniem

Jerzy Polaczek
Poseł na Sejm RP
28 czerwca 2010r.

Interpelacja poselska
w sprawie
wyjaśnienia niektórych aspektów i uwarunkowań związanych z katastrofą lotniczą pod
Smoleńskiem dotyczących powołania polskiej komisji badania wypadków lotniczych
– interpelacja siódma

Rozpatrując sposób prowadzenia przez Polskę zgodnie z załącznikiem
trzynastym konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym – tzw. „konwencji
chicagowskiej” władze naszego państwa przyjęły tylko formułę wyznaczenia
uprawnionego obserwatora (a takSe doradców – ekspertów), którzy są obecni przy
prowadzeniu dochodzenia przez państwo miejsca katastrofy tj. Federacji Rosyjskiej.
Załącznik 13 Konwencji wskazuje, Se osoby delegowane przez uprawnione
władze Rzeczypospolitej Polskiej uczestniczą w tych badaniach po dokonaniu
uzgodnień pomiędzy - w tym przypadku władzami Rzeczypospolitej Polskiej oraz
Federacji Rosyjskiej.
Zaznaczyć naleSy, iS wyznaczając swojego akredytowanego przedstawiciela –
punkt 5.18 załącznika 13 cyt. wySej Konwencji upowaSnia do tylko jednego
akredytowanego przedstawiciela, pod którego nadzorem mogą wykonywać swoje
czynności wyznaczeni doradcy (eksperci).
WyraSając zgodę na tego rodzaju rozwiązanie prawne władze Rzeczypospolitej
Polskiej zobowiązane są do respektowania punktu 5.26 załącznika 13 zgodnie, z
którym – polski obserwator i doradcy:
a) przekazują państwu prowadzącemu badanie tj. Federacji Rosyjskiej
wszystkie informacje, jakie posiadają;
b) nie mogą ujawnić informacji o przebiegu i wnioskach wynikających z
badania bez jasno wyraSonej zgody państwa prowadzącego badania tj.
Federacji Rosyjskiej.
Konsekwencją przyjęcia takiej, wynikającej z Konwencji, pozycji prawnej
Polski w badaniu katastrofy z 10 kwietnia w Smoleńsku jest zakaz udzielania przez te
osoby informacji i wniosków z badania prowadzonego przez Federację Rosyjską bez
wyraźnej zgody tego państwa. Ponadto dotyczyć to moSe przekazywania informacji z
prowadzonego postępowania w sytuacji, w której do akredytowanego przedstawiciela
Polski (Pana płk Edmunda Klicha) oraz wyznaczonych polskich doradców w tej
sprawie zwrócą się (bądź zwróciły się) polskie organy wymiaru sprawiedliwości, a
takSe przewodniczący i członkowie Polskiej Komisji Badania Wypadków Lotniczych
Lotnictwa Państwowego (KBWLLP).
Dalszą konsekwencją przyjętego trybu postępowania jest niejasna z tego tytułu
relacja prawna pomiędzy akredytowanym przedstawicielem Polski, a polską –
KBWLLP.
3
Powołana w kwietniu komisja KBWLLP prowadzi odrębne postępowanie, a
zasady opisane w załączniku 13 nie obejmują wspólnego prowadzenia badania przez
dwie komisje -polską i rosyjską, co tworzy sytuację, w której nie ma określonych
jakichkolwiek szczegółowych relacji i zasad współpracy pomiędzy komisją rosyjską a
KBWLLP. Konsekwencją tego dualizmu jest fakt, iS po stronie polskiej KBWLLP
moSe pomijać ustalenie bezpośrednich przyczyn katastrofy w Smoleńsku i
okoliczności tego zdarzenia, ograniczając się do ustalania pośrednich przyczyn
wypadku, w tym o charakterze systemowym. Końcowy zaś raport KBWLLP moSe
być sprowadzony do wniosków z raportu komisji rosyjskiej po ewentualnym
uwzględnieniu uwag przez tę komisję przedstawionych przez polskiego
akredytowanego przedstawiciela.
W związku z powySszym zwracam się uprzejmie do Pana Premiera z
następującymi pytaniami i wnioskami:
1. Proszę o podanie pełnego składu doradców (ekspertów) po stronie polskiej
uczestniczących w pracach komisji rosyjskiej wraz z podaniem dnia ich prawnego
umocowania, kwalifikacji tych osób oraz zakresu zagadnień będących w ich
kompetencji w ramach toczących się prac komisji.
2.Czy doradcy ci uzyskali pozytywną opinię akredytowanego przedstawiciela
strony polskiej tj. Pana płk Edmunda Klicha? Czy uzyskał on uprzednie upowaSnienie
we właściwym trybie prawnym do wyznaczenia doradców (ekspertów)?
3. Czy władze Rzeczypospolitej Polskiej uzgodniły pisemnie (do dnia
dzisiejszego) ze stroną rosyjską szczegółowe zasady współpracy pomiędzy komisją
rosyjską, a polską Komisją Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego
w zakresie wymiany informacji i wniosków, w szczególności realizujących wnioski
polskich organów wymiaru sprawiedliwości i polskiego przewodniczącego KBWLLP
– Ministra Jerzego Millera?
4. Czy polska Komisja Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa
Państwowego – z przewodniczącym Komisji Panem Ministrem Spraw Wewnętrznych
i Administracji Jerzym Millerem - bada BEZPOŚREDNIE PRZYCZYNY katastrofy
w Smoleńsku, czy też swoje wnioski będzie opierać na raporcie komisji rosyjskiej, a
koncentrować się będzie na wyłącznie na przyczynach o charakterze systemowym
odnoszących się do m.in. takich kwestii jak: szkolenie pilotów, przygotowanie do
lotu?

Warszawa, dn. 7 lipca 2010 r.
Jerzy Polaczek
Poseł na Sejm RP
Szanowny Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu RP

Szanowny Panie Marszałku,

Na podstawie art. 192 Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z
dnia 20 lipca 1992 r., składam na ręce Pana Marszałka interpelację do Prezesa
Rady Ministrów Pana Donalda Tuska w sprawie uprawnień rosyjskiej
służby ruchu lotniczego na lotnisku Smoleńsk – Siewiernyj w dniu 10
kwietnia 2010 r. w związku z katastrofą samolotu TU 154 M.
Warszawa, dn. 7lipca 2010 r.
Jerzy Polaczek
Poseł na Sejm RP

Szanowny Pan
Donald Tusk
Prezes Rady Ministrów

Szanowny Panie Premierze !

Istotnym aspektem mającym wpływ na bezpieczeństwo ruch lotniczego
jest wysoki poziom służb kontroli ruchu lotniczego. W Polsce wymóg ten jest
realizowany poprzez system uzyskiwania państwowej licencji kontrolera
ruchu lotniczego, której ważność uznawana jest przez wszystkie kraje
członkowskie Unii Europejskiej.
Zasady szkolenia i licencjonowania kontrolerów ruchu lotniczego
według przepisów Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego
(ICAO) określają w Polsce następujące dokumenty:
· Załącznik nr 1 do Konwencji Chicagowskiej
· ESARR 5 – wymagania Eurocontrol w zakresie przepisów i
bezpieczeństwa personelu służb ruchu lotniczego
· Dyrektywa 2006/23WE Parlamentu Europejskiego i Rady
Europejskiej z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie wspólnotowej
licencji kontrolera ruchu lotniczego
· Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie
licencjonowania personelu lotniczego z dnia 3 września 2003 r.
· Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie egzaminów
państwowych na licencje lub uprawnienia lotnicze z dnia 18 lipca
2003 r.
Zgodnie z założeniami powyższych dokumentów licencja
uprawniająca jego posiadacza do świadczenia usług ruchu lotniczego
zawiera zawarte w nim uprawnienia i uprawnienia uzupełniające (np.
uprawnienie uzupełniające w zakresie języka określające biegłość
językową jego posiadacza).
W związku z tym, iż opinia publiczna w Polsce nie została
miarodajnie poinformowana o uprawnieniach przedstawicieli służby
ruchu lotniczego Federacji Rosyjskiej wykonujących swoje obowiązki na
lotnisku Smoleńsk – Siewiernyj w dniu 10 kwietnia br. zwracam się do
Pana Premiera z następującymi pytaniami:
1. Czy przedstawiciele rosyjskiej służby ruchu lotniczego
wykonujący swoje obowiązki w dniu 10 kwietnia br. na
lotnisku Smoleńsk – Siewiernyj posiadali licencje wydane
zgodnie z przepisami Międzynarodowej Organizacji
Lotnictwa Cywilnego (ICAO)?
2. Jakie są przepisy Federacji Rosyjskiej według których
prowadzony jest proces szkolenia i procedury uzyskiwania
licencji służb ruchu lotniczego (cywilnych i wojskowych) ?
3. Jakie są normy i procedury (krajowe lub międzynarodowe)
według których pracują służby ruchu lotniczego dla lotniska
Smoleńsk – Siewiernyj ?
4. Jak prowadzony jest w Federacji Rosyjskiej państwowy nadzór
nad szkoleniem i utrzymaniem kwalifikacji przez personel
służb lotniska Smoleńsk – Siewiernyj ?