Ekscelencjo! Szanowni Państwo!
Wieńcząc te wspaniałe i cenne złote myśli, które tutaj padają, trzeba byłoby pewnie przypomnieć sobie słowa samego Pana Jezusa, który mówił Ja Jestem drogą i prawdą, i życiem. Zjednoczyliśmy się bowiem w poszukiwaniu prawdy.
Jako prezes Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy, w imieniu całego Stowarzyszenia, pragnę wyrazić wdzięczność Łódzkiemu Oddziałowi KSD, które pod okiem Księdza Biskupa Adama Lepy już drugi raz było organizatorem konferencji. Tym razem ukazano nam, jak w dzisiejszych trudnych czasach dziennikarz staje między prawdą a kłamstwem, między bezkompromisowym opowiedzeniem się za tym, co słuszne, sprawiedliwe, wspaniałe, szlachetne a tym, co niejednokrotnie może przynosi blask, pieniądze i „chwałę". Jak mogliśmy się przekonać, prawdziwa kondycja dziennikarza ukazuje się wówczas, gdy wybierze on jedyną prawdę - prawdę Chrystusową!
Sędzia Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych Luis Brands, który zmarł w 1941 roku, mówiąc o mediach, szczególnie zwracając uwagę na prasę, stwierdził, że rola mediów jest bardzo duża - ona jest prawie święta; ma służyć ludziom jako forum, na którym mogą dowiadywać się swobodnie, co wokół się dzieje; zafałszowana jednak, zatajona wiadomość
oznacza zawsze załamanie zaufania. Dzisiaj stajemy wobec tych problemów, tych trudności, doskonale wiedząc, że prawda niejednokrotnie bywa przemilczana, zafałszowana, niedopowiedziana. Podejmowano różne próby, by zaradzić temu problemowi w dziennikarstwie. Pojawiła się Deklaracja paryska, pojawiła się rezolucja 1003. Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, ale zanim wyszły te dokumenty, Kościół zabrał głos na ten temat. Sobór Watykański II w Deklaracji o Środkach Społecznego Przekazywania Myśli poucza, że przede wszystkim trzeba popierać media katolickie. Aby przepoić Wiernych duchem chrześcijańskim, należy tworzyć i rozwijać prawdziwie katolicka prasę. Myślę, że pojęcie to możemy rozszerzyć na całe media - które wywodząc się i będąc zależne czy to bezpośrednio od władz kościelnych, czy od osób świeckich - powinny ukazywać się przede wszystkim po to, by kształtować, umacniać i pobierać opinię publiczną zgodną z prawem naturalnym, nauką i nakazami katolickimi, oraz by podawać do wiadomości i
należycie wyjaśniać fakty dotyczące życia Kościoła. Wiernym ma to pomóc w wyrabianiu w sobie chrześcijańskiej oceny o wszystkich wydarzeniach.
W Instrukcji duszpasterskiej o środkach społecznego przekazu Communio et Progressio ogłoszonej przez papieską Komisję ds. Środków Społecznego Przekazu możemy przeczytać, że media mają stać się narzędziem wymiany myśli między Kościołem a światem współczesnym na płaszczyźnie udzielania sobie wiadomości i wzajemnej współpracy, natomiast podkreślając pracę dziennikarzy, podano: Praca dziennikarzy katolickich obejmuje wielki obszar informacji i recenzji wszelkich przejawów i aspektów życia współczesnego, problemów i trudności, na które natrafia współczesny człowiek, ocenianych w świetle
życia chrześcijańskiego.
Moi Drodzy - to wszystko dokonuje się tutaj, dlatego jeszcze raz pragnę wyrazić wdzięczność wszystkim tym, którzy zorganizowali tę konferencję, wszystkim tym, którzy byli prelegentami, tym którzy w niej uczestniczyli. Jeśli weźmiemy sobie do serca treści przekazane nam z tej mównicy, wówczas zauważymy wielka wychowawczą role mediów katolickich.
Jan Paweł II - sługa Boży, ukochany Ojciec Święty - mówił w siedzibie UNESCO w Paryżu w 1980 r., że pierwszym i zasadniczym zadaniem kultury jest wychowywanie. Chodzi bowiem o to, żeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem, o to, żeby bardziej był, a nie tylko więcej miał, aby przez to co ma, przez to co posiada, umiał bardziej być - nie tylko z drugimi, ale także i dla drugich. Czego sobie i Państwu życzę. Dziękuję bardzo.