Ks. Dariusz Kowalczyk SJ skomentował w mediach społecznościowych przyznanie Literackiej Nagrody Nobla francuskiej pisarce Annie Ernaux.
82-letnia dziś Ernaux zadebiutowała w 1974 roku autobiograficzną powieścią „Les Armoires vides” - której tytuł można by przetłumaczyć jako "Puste szafki" - opowiadającą o pochodzącej z niższych klas społecznych studentce, która poddaje się procederowi abortowania swego poczętego dziecka.

Przyznanie Annie Ernaux uchodzącej za najbardziej prestiżową z literackich nagród na świecie skomentował na swym facebookowym profilu ks. Dariusz Kowalczyk SJ.

„Literackiego Nobla otrzymała Annie Ernaux, o której czytam, że „oswoiła Francuzów z aborcją i seksem starych ludzi”. O JPII noblistka napisała: „Był politycznym bohaterem zachodniej wolności… Jego wschodni akcent, biała szata, »Nie lękajcie się« i sposób, w jaki całował ziemię, wysiadłszy z samolotu, stanowiły część show, podobnie jak rzucanie majtkami na koncertach Madonny”. Czyli na froncie literatury bez zmian” – skonstatował jezuita.


za:www.fronda.pl

***

Nobel za aborcję?

Laureatką literackiego Nobla została francuska pisarka Annie Ernaux za "odwagę i chirurgiczną precyzję, z jaką odkrywa korzenie wyobcowania oraz społecznych ograniczeń, jakim podlega jednostkowa pamięć" – podała w czwartek Szwedzka Akademia. Zadebiutowała w 1974 roku powieścią "Les Armoires vides", w której to główna bohaterka, czyli sama noblistka, dokonuje aborcji.

 Szwedzka Akademia nagrodziła urodzoną w 1940 roku Annie Ernaux również za to, że "w swojej twórczości bezustannie i pod różnymi kątami przygląda się życiu naznaczonemu licznymi problemami związanymi z płcią, językiem i klasą społeczną" – jak podaje dalej Szwedzka Akademia.

Annie Ernaux, "prozaiczka, feministka, jedna z najważniejszych współczesnych pisarek francuskich. Wychowała się w robotniczej dzielnicy normandzkiego miasteczka Yvetot, co znacząco wpłynęło na jej twórczość. Absolwentka wydziału literatury współczesnej na uniwersytetach w Rouen oraz w Bordeaux. Przez całe dorosłe życie po ukończeniu studiów pracowała jako nauczycielka języka francuskiego. Uczyła w gimnazjach i liceach, a potem w Narodowym Centrum Nauczania na Odległość" - podaje wydawnictwo Czarne, które w tym roku opublikowało przekład powieści Ernaux pt. "Lata".

    W roku 1971 wydawnictwo Gallimard wydało pierwszą powieść Ernaux zatytułowaną "Les Armoires vides" („Puste szafy”). Główna bohaterka, Denise Lesure, to studentka literatury, która w latach sześćdziesiątych poddaje się zabiegowi aborcji i czeka na poronienie w akademiku.

 W listopadzie 2021 roku do kin trafiła ekranizacja opowiadania Ernaux w reżyserii Audrey Diwan, uhonorowana Złotym Lwem na 78. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji. Jak się dowiadujemy, wydarzenia opisane w autobiograficznej książce francuskiej autorki rozgrywają się w 1963 roku. Główna bohaterka, Anne, to studentka planująca karierę naukową. Jej plany przekreśla jednak niechciana ciąża. Nie chce zmarnować szans, które otworzyły się przez nią po latach ciężkiej pracy.

    "Jest to ekranizacja jej tekstu z 2000 r. pt. +Wydarzenie+. Opowiada on o podziemnej aborcji, która była bardzo popularna we Francji do lat 70., kiedy to w 1975 r. aborcja została depenalizowana. Wcześniej w środowiskach studenckich dochodziło bardzo często do tzw. podziemnych aborcji, często kończących się tragicznie. Takiej aborcji poddała się też Annie Ernaux" - powiedziała dr Kotowska. "Ona się do tego przyznała" - dodała. "Annie Ernaux napisała książkę, która dopiero została wydana w 2000 r., a 21 lat później powstał film Audrey Diwan" - podkreśliła dr Katarzyna Kotowska.

Kolejne powieści Ernaux to m.in. "Ce qu’ils di­sent ou rien" (1977), "Miejsce" (1983) (polskie wydanie 1989, PIW) i "Une femme" (Pewna kobieta; 1988). Także te książki oparte są na wydarzeniach z życia autorki, a także historia jej rodziców. "Ernaux ochrzci tę metodę termi­nem +autosocjobiografia+ – +auto+, bo materiał oparty jest na osobistym doświadczeniu; +socjo+ ze względu na wątki społeczne i historyczny kontekst dzieła. To także relacja z życia innych. Autosocjobiografia ukazuje więc różne siły zaangażowane w kształtowanie pisarskiego +ja+. Nie chodzi tu jednak o wypowiedzenie +ja+ lub jego odnalezienie, lecz o +zagubienie+ go w tłumie mu podobnych" - napisała dr Katarzyna Kotowska z Uniwersytetu Gdańskiego

W 2016 roku ukazuje się książka "Mémoire de fille" - w której Ernaux opisuje moment, w którym otworzył się przed nią świat dorosłych, "Se perdre" (2001) to opowieść o romansie, w "Écrire la vie" – wyborze tekstów z 2011 roku – autorka przywołuje fragmenty dziennika, aby dzięki nim +uzupełnić+ album fotograficzny. W tym samym roku publikuje prowadzony w latach 1981–1982 dziennik, "L’Atelier noir".

za:www.niedziela.pl