W prowadzonych na łamach czasopism dyskusjach na temat przyszłości nie tylko naszego kraju, ale i Europy dominuje niepokój i lęk. W wypowiedziach pojawia się często słowo kryzys; kryzys ekonomiczny, społeczny, polityczny, ideowy.

Następuje rozpad więzi rodzinnych, społecznych. Przejawem kryzysu jest również agresja na portalach internetowych, w tabloidach.
Widać tam jak politycy budują swoją karierę na agresji, traktując ją jak magnes, który ma przyciągnąć różnego rodzaju frustratów.

Aktywiści marginalnych organizacji występują przeciw katechezie w szkole, pragną poddawać cenzurze kazania księży. Zainteresowanie demagogicznymi wyskokami jednak mija. Pozostaje bardziej istotne pytanie: jak pokonać kryzys, jak przezwyciężyć istniejące konflikty i zjednoczyć siły w obliczu zagrożeń, które znajdują się przed nami?

Tutaj pojawia się nowe spojrzenie.
Przecież to właśnie Kościół ma największe doświadczenie tam, gdzie chodzi o człowieka. Kościół był zawsze ostoją w czasach zagrożeń i kryzysów. Wbrew zwolennikom zamętu coraz częściej pisze się, ile dobrego w przezwyciężeniu istniejącej anomii może wnieść Kościół.
Trzeba jednak przestać zwalczać system wartości chrześcijańskiego społeczeństwa, zaprzestać niszczenia rodziny, wspierania dewiacji, zrezygnować z posługiwania się językiem nienawiści.

Trzeba także zaprzestać zwalczania obecności religii w szkole, uznać obecność wartości chrześcijańskich w życiu publicznym. Zrezygnować z dyskryminacji katolików w dziedzinie mediów i powstrzymać systematyczną agresję antykatolicką w mediach.

Tylko Kościół może wnieść światło Ewangelii, naukę o sensie i celu życia ludzkiego, o służbie i poświęceniu dla innych. Wartości chrześcijańskie to wartości podstawowe, fundament społeczeństwa.

Ks. dr Waldemar Kulbat