Francuskie Zgromadzenie Narodowe głosami lewicy, ale i części centroprawicy przyjęło 1 grudnia nowe prawo, które pozwala ścigać autorów stron internetowych mówiących prawdę o aborcji.

Z powodu rozszerzenia definicji przestępstwa polegającego na przeszkadzaniu w dokonaniu aborcji już tylko mówienie o negatywnych stronach aborcji będzie mogło być uznane za wywieranie presji psychologicznej, co jest zagrożone karą do dwóch lat pozbawienia wolności oraz grzywną w wysokości 30 tys. euro. Przepisy idą na tyle daleko, że po raz pierwszy od ponad 40 lat francuscy biskupi zdobyli się na wyrażenie gniewu w obliczu polityki aborcyjnej państwa. Choć we Francji nie ma takiego zwyczaju, by o pomoc w wewnętrznych sporach prosić zagranicę, Polska powinna sama z siebie o tej antydemokratycznej ustawie francuskiej mówić na forum europejskim i przy okazji każdego spotkania na szczeblu rządowym między Francją a Polską. Najlepszą obroną jest atak, a skoro Polska musi się bronić przed wydumanymi oskarżeniami o łamanie demokracji, dlaczego nie miałaby sama bronić demokracji i wolności w krajach UE, gdzie naprawdę łamane są prawa człowieka?

Olivier Bault

za:niezalezna.pl/90383-przeciw-antydemokratycznej-ustawie-we-francji


Międzynarodowa organizacja pozarządowa Center for Reproductive Rights, której misją jest legalizacja aborcji na życzenie na całym świecie, wykorzystuje wydane przez Komitet Praw Człowieka ONZ Obserwacje końcowe do siódmego raportu w zakresie ochrony praw człowieka na terytorium RP do promowania swoich celów. Wywiera ona na Polskę presję w kierunku zwiększenia dostępu do aborcji. W opublikowanych w dniu 4 listopada br. Obserwacjach, Komitet Praw Człowieka ONZ wyraził zaniepokojenie przeprowadzaniem rzekomo licznych nielegalnych aborcji i zmuszaniem kobiet do tzw. turystyki aborcyjnej. Sceptycznie ustosunkowano się również do możliwości zgłoszenia sprzeciwu sumienia.

Zalecenia wyrażone w Obserwacjach postulują przyjęcie jednolitych standardów dostępu do aborcji, w tym w sytuacji odmowy lekarza powołującego się na klauzulę sumienia. Ponadto Komitet domaga się promowania ideologii „praw reprodukcyjnych i seksualnych” oraz zapewnienia efektywnego dostępu do antykoncepcji. Podkreślić należy, że treść dokumentu nie ma pokrycia w obowiązującym prawie międzynarodowym. Państwa nie wyraziły bowiem nigdy zgody na używanie terminu „prawa reprodukcyjne i seksualne” i nie występuje on również w żadnym wiążącym traktacie międzynarodowym.

Zgodnie z postanowieniami konferencji w Kairze w 1994 r. akceptowalne jest używanie zwrotu „zdrowie reprodukcyjne i seksualne”, który nie obejmuje jednak tzw. prawa do aborcji. Nie uznaje się również aborcji za metodę antykoncepcji, zaś państwa zobowiązane są jej zapobiegać. Ponadto błędem obarczona jest teza o zagrożeniu zdrowia i życia kobiet z powodu braku dostępu do legalnej aborcji. Badania statystyczne wskazują bowiem, że w krajach, w których zdelegalizowano aborcję, śmiertelność okołoporodowa matek spadła.

Stało się tak również w Polsce, gdy w 1993 roku radykalnie ograniczono dostępność do aborcji i obecnie plasuje się ona poniżej średniej europejskiej. Niestety, choć nieuzasadnione, niezgodne z prawem międzynarodowym oraz kontrfaktyczne, Obserwacje Komitetu Praw Człowieka ONZ stały się doskonałym pretekstem dla lewicowych organizacji dążących do powszechnego wprowadzenia tzw. aborcji na życzenie.

za:www.naszdziennik.pl/swiat/171893,miedzynarodowy-nacisk-na-polske.html