Witamy serdecznie na stronie internetowej Oddziału Łódzkiego
Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy.

Mamy nadzieję, że ułatwimy Państwu docieranie do rzetelnej informacji. Tutaj chcemy prezentować wielkość oraz problemy naszego Kościoła, zagadnienia społeczne, cywilizacyjne, publikacje członków Stowarzyszenia, stanowiska w ważnych kwestiach. Nie będziemy konkurować w informacjach bieżących z innymi portalami (niektóre z nich wskazujemy w odnośnikach), natomiast gorąco zapraszamy do lektury wszystkich tekstów - ich aktualność znacznie przekracza czas prezentacji na stronie głównej. Zachęcamy do korzystania z odnośników: "Publikacje" i "Polecane". Mamy nadzieję na stały rozwój strony dzięki aktywnej współpracy użytkowników. Z góry dziękujemy za materiały, uwagi, propozycje.
Prosimy kierować je na adres: lodz@katolickie.media.pl

Publikacje polecane

Oto drzewo Krzyża...

Wielki Piątek to dzień ukrzyżowania Jezusa. Dziś nie odprawia się Mszy św., a centralnym momentem liturgii jest adoracja krzyża. W tym roku w kontekście prób usunięcia go z przestrzeni publicznej nabiera on szczególnego znaczenia. Nie chodzi tu tylko o odniesienie do samego znaku, ale o naszą gotowość do wejścia w Tajemnicę, którą on wyraża - o akceptację logiki, która się w nim zawiera.

Mistrz Eckhard podpowiada, że aby zrozumieć, co tak naprawdę wydarzyło się na Golgocie, trzeba zatrzymać się w postawie bezradności: nagi człowiek musi się spotkać z nagim Chrystusem. Kościół, sprawując Tajemnicę Męki i Śmierci Pańskiej, przyjmuje postawę uniżenia przed Uniżonym. Ucałowanie go jest momentem bardzo osobistym. Jest wejściem w komunię z Jezusem. Oznacza oddanie się Bogu do dyspozycji. Ważne jest też wspólnotowe przeżywanie momentu adoracji. Przypomina ono, że tym, co nas łączy, nie jest żaden doraźny psychologiczny czy społeczny cel, ale koncepcja życia, która się tu zrodziła. Wymowna jest też cisza towarzysząca momentowi "humiliatio" (uniżenia), kiedy kapłan na początku liturgii pada na twarz przed Ukrzyżowanym. Mamy tendencję do szukania usprawiedliwień, do wielomówstwa; w tej chwili słowa tracą wartość. Dokonuje się całkowite zawierzenie Temu, który w posłuszeństwie woli Ojca wydaje się za nas. Wielkopiątkowa adoracja krzyża, towarzyszące jej znaki, słowa, milczenie konfrontują nasze życie z ofiarą Chrystusa, przypominają, że nie można całe życie uciekać. Przychodzi moment, kiedy trzeba się zmierzyć z lękiem, niepewnością, znaleźć odwagę pójścia za Jezusem do końca.
Nie zrozumie istoty Wielkanocnego Poranka ten, kto nie znajdzie choćby kilkunastu minut na wejście w piątkową ciszę i osamotnienie Jezusa, kto nie zdobędzie się przynajmniej na próbę zważenia ciężaru tej Ofiary we własnym sercu, przyłożenie do niej miary własnego życia. Bóg pobłogosławił świat krzyżem. Pozornie to paradoks. Bóg przekroczył granicę po ludzku nieprzekraczalną. Teraz kolej na nas. Na ile potrafimy przyjąć tę Tajemnicę, odnaleźć w jej świetle prawdę własnego życia, przekroczyć w niej swoje ograniczenia? Od odpowiedzi na te pytania wiele zależy.
ks. Paweł Siedlanowski

za: NDz z 2.4.2010 (kn)

Copyright © 2017. All Rights Reserved.