Chrześcijanie spychani na margines
„Arabska wiosna” przyniosła „chrześcijańską zimę”. Ten gorzki wniosek nasuwa się po lekturze raportu „Prześladowani i zapomniani” przedstawionego przez brytyjski oddział międzynarodowej katolickiej organizacji dobroczynnej Pomoc Kościołowi w Potrzebie.
W raporcie za lata 2011-2013 przedstawionym w parlamencie Wielkiej Brytanii zanalizowano sytuację chrześcijan w 30 różnych państwach, m.in. w Afganistanie, Chinach, Laosie, Pakistanie, Wietnamie czy Zimbabwe. W szczególności zbadano sytuację w krajach, w których wyznawcy islamu stanowią większość, i w tych, w których systemy polityczne mają wyraźnie autorytarny charakter. Jak wynika z raportu, w latach 2011-2013 przemoc i zastraszanie stały się bardziej dotkliwe dla chrześcijan. „Chociaż przewroty polityczne spowodowały cierpienia ludzi wszystkich wspólnot religijnych, jednak to przede wszystkim chrześcijanie doświadczyli najbardziej otwartej wrogości i przemocy. Padli oni ofiarą wszelkiego rodzaju konfliktów politycznych, ekonomicznych, społecznych i religijnych – np. konfliktu między muzułmańskimi sunnitami i szyitami. W rezultacie wielu chrześcijan zostało zmuszonych do ucieczki” – czytamy w raporcie. Wpływy fundamentalistycznych grup islamskich przez ostatnie 2,5 roku znacznie wzrosły.
Ksiądz Tomasz Grzyb z organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie ubolewa nad sytuacją w krajach owładniętych przez islam. – Po władzę sięgają fundamentalistyczne ugrupowania islamistyczne, a to wiąże się z prześladowaniami chrześcijan – wyjaśnia. Dodaje, że obalenie jednego dyktatora sprawia, że pojawia się kolejny. Przykładem może być Egipt, gdzie młodzi ludzie rozpętali rewolucję, domagając się większej demokratyzacji kraju. Zostali oszukani i do władzy doszło Bractwo Muzułmańskie, miejsce jednego dyktatora zajął inny. Tak dzieje się także w innych krajach.
Z kolei w państwach komunistycznych nasiliło się sprawowanie kontroli nad ludnością chrześcijańską. I chrześcijanie bywają prześladowani nie tyle z powodu wiary, ile ze względu na kontakty z dysydentami i z Zachodem. W Korei Północnej nie ma oficjalnego uznania jakichkolwiek praktyk religijnych, a te, które są tolerowane, znajdują się pod ścisłą kontrolą.
Małgorzata Pabis
za:www.naszdziennik.pl/wp/57486,chrzescijanie-spychani-na-margines.html
W raporcie za lata 2011-2013 przedstawionym w parlamencie Wielkiej Brytanii zanalizowano sytuację chrześcijan w 30 różnych państwach, m.in. w Afganistanie, Chinach, Laosie, Pakistanie, Wietnamie czy Zimbabwe. W szczególności zbadano sytuację w krajach, w których wyznawcy islamu stanowią większość, i w tych, w których systemy polityczne mają wyraźnie autorytarny charakter. Jak wynika z raportu, w latach 2011-2013 przemoc i zastraszanie stały się bardziej dotkliwe dla chrześcijan. „Chociaż przewroty polityczne spowodowały cierpienia ludzi wszystkich wspólnot religijnych, jednak to przede wszystkim chrześcijanie doświadczyli najbardziej otwartej wrogości i przemocy. Padli oni ofiarą wszelkiego rodzaju konfliktów politycznych, ekonomicznych, społecznych i religijnych – np. konfliktu między muzułmańskimi sunnitami i szyitami. W rezultacie wielu chrześcijan zostało zmuszonych do ucieczki” – czytamy w raporcie. Wpływy fundamentalistycznych grup islamskich przez ostatnie 2,5 roku znacznie wzrosły.
Ksiądz Tomasz Grzyb z organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie ubolewa nad sytuacją w krajach owładniętych przez islam. – Po władzę sięgają fundamentalistyczne ugrupowania islamistyczne, a to wiąże się z prześladowaniami chrześcijan – wyjaśnia. Dodaje, że obalenie jednego dyktatora sprawia, że pojawia się kolejny. Przykładem może być Egipt, gdzie młodzi ludzie rozpętali rewolucję, domagając się większej demokratyzacji kraju. Zostali oszukani i do władzy doszło Bractwo Muzułmańskie, miejsce jednego dyktatora zajął inny. Tak dzieje się także w innych krajach.
Z kolei w państwach komunistycznych nasiliło się sprawowanie kontroli nad ludnością chrześcijańską. I chrześcijanie bywają prześladowani nie tyle z powodu wiary, ile ze względu na kontakty z dysydentami i z Zachodem. W Korei Północnej nie ma oficjalnego uznania jakichkolwiek praktyk religijnych, a te, które są tolerowane, znajdują się pod ścisłą kontrolą.
Małgorzata Pabis
za:www.naszdziennik.pl/wp/57486,chrzescijanie-spychani-na-margines.html