Zdzisław Szczepaniak

ECHA WIGILIJNE

Na talerzyku opłatek – jak okruch świętości,
który z matczynych dłoni
przez lata się brało…

Chuda gałązka świerku miast strzelistej jodły,
której zapach las cały
sprowadzał do domu…

Stara bombka, co była zwierciadłem cudownym…
Ona świat dookoła
zamieniała w bajkę…

A zapachy kuchenne, co zapowiadały
rozkosze podniebienia,
których nigdy dosyć..?

Był też lęk,  czy Mikołaj  nie zgubi czasem drogi,
wiodącej go z daleka
na łódzkie poddasze…

Na koniec kolędy, blaskiem świec ozdobne,
których płomienie drżały,
tak jak nasze głosy…

Wszystko było, minęło,  czas pochłonął lata,
które  wiarą wspierały
nadzieję i miłość…
Lecz na zawsze zostanie talerzyk z opłatkiem,
a wraz z nim echo szczęścia
powraca co roku… 

Zdzisław Szczepaniak -  MODLITWA W CHWILI LĘKU…


"Boże, miej nas w opiece"...

I odsłoń nam oczy

byśmy w porę dostrzegli,

jaki trąd nas toczy...

Byśmy słuchać zaczęli

Serca, co w nas bije,

zmienili lęk w nadzieję

że prawda ożyje..



Boże miej nas w opiece,

wyzwól z opętania,

daj nam siłę otuchy

odwagę przetrwania.

Wyrwij zęby jadowe

tym, co nas kąsają,

zabliźnij stare rany,

co wciąż krwią tryskają.



Boże, Ty widzisz wszystko,

a my tu - jak ślepi -

przechwalamy się wszędzie,

ze wiemy najlepiej

jak żyć i w co wierzyć,

komu rację przyznać,

choć razem z nami ślepnie

i krwawi ojczyzna.



Przywróć nam choć rozsądek

i jasność umysłu

niech wiemy gdzie idziemy

i na co nam przyszło...

Niech mamy tej pewności

choćby odrobinę,

co nam może osłodzi

ostatnią godzinę...



"Boże, miej nas w opiece..."

niech ta prośba stara

nie każe nam o JAWIE

myśleć: to SEN-MARA...


*

Ten wiersz napisany po tragedii jaka wydarzyła się w Łodzi  w siedzibie Prawa i Sprawiedliwości dnia 19 października br., poświęcam pamięci zamordowanego pana Marka Rosiaka