Niezmiernie ważnym elementem troski o dobro wspólne jest odpowiedzialność rządzących za swobodny przepływ informacji w sferze publicznej oraz ochrona wolności religijnej i światopoglądowej. Z kolei wyrazem współuczestnictwa obywateli w braniu na siebie tej odpowiedzialności, jest abonament radiowo-telewizyjny.
Arbitralne pozbawianie obywateli tej formy współodpowiedzialności za media publiczne może zaowocować całkowitą ich eliminacją. Jednocześnie, w dłuższej perspektywie, podsuwa  rządzącym pokusę sprawowania politycznej dyktatury przy pomocy inżynierii społecznej.
Przywrócenie abonamentu radiowo-telewizyjnego winno się ściśle łączyć z pogłębieniem odpowiedzialności za media publiczne - rozumiane jako dobro wspólne całego społeczeństwa - a wyraz tej odpowiedzialności winni dawać w pierwszym rzędzie: dziennikarze, wydawcy i władze publiczne, którym Naród powierzył zadanie kształtowania warunków swego trwania i rozwoju.
W trakcie dotychczasowej dyskusji nad „nową ustawą medialną” nasze Stowarzyszenie skierowało w maju list do Marszałka Sejmu RP. Wiele z obaw w nim opisanych zaczęło się już urzeczywistniać. Oto jego fragmenty:

Zamiar całkowitego zniesienia abonamentu (a także zawarte w projektowanej ustawie inne zapisy) godzą nie tylko w stabilność i misyjność, ale w sam fakt istnienia mediów publicznych.
Ustawa posiada istotne wady m.in.:
·               nie bierze pod uwagę kosztów związanych z cyfryzacją,
·               ignoruje realne potrzeby finansowe ośrodków regionalnych i pomija sferę współpracy z samorządami,
·               rodzi groźbę „ręcznego sterowania” w zakresie przyznawania licencji na programy,
·               rodzi obawy, że utrzymana zostanie tendencja traktowania posad w Zarządach mediów publicznych i w KRRiTv jako „politycznych łupów”,
·               może skutkować chaosem decyzyjnym w funkcjonowaniu mediów i konstytucyjnych organów Państwa (KRRiTv), zwłaszcza w okresie notyfikacji.
Bezpośrednim skutkiem wprowadzenia nowej ustawy będzie dotkliwy kryzys organizacyjny i finansowy polskich mediów publicznych, a dalekosiężnym – może być likwidacja i przejęcie przez silniejsze media zagraniczne – o czym zresztą można już było usłyszeć z kręgów partii rządzącej.
Wierzymy, że nikt w Polsce tego nie chce, domagamy się zatem kontynuacji prac nad ustawą medialną (w tym - konsultacji z właściwymi środowiskami) oraz niezwłocznego naprawienia już zaistniałych szkód (w tym – przywrócenia pluralizmu i wzmocnienia misyjności mediów publicznych oraz przywrócenia właściwego rozumienia roli abonamentu).

W imieniu Oddzialu Łódzkiego Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy
Zarząd:
Zygmuny Chabowski
Tomasz Bieszczad
Krzysztof Nagrodzki

Łódź, 16 lipiec 2009r